فرازی از وصیت‌نامه شهید «علی بخشی‌زاده»

بِسْمِ ٱللَّٰهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ

وَلا تَحسَبَنَّ الَّذينَ قُتِلوا في سَبيلِ اللَّهِ أَمواتًا ۚ بَل أَحياءٌ عِندَ رَبِّهِم يُرزَقونَ

و هرگز مپندارید کسانى که در راه خدا کشته مى شوند مرده اند، بلکه زنده اند و در نزد خدا خود روزى مى خورند

‎‏با درود و سلام به یگانه منجى عالم بشریت حضرت مهدى (عج) و درود و سلام بر نائب بر حقش امام خمینى (قدس سره)، این ابراهیم زمان و با درود و سلام بر شهیدان، از صدر اسلام تاکنون.

پیش از هر مسئله باید بیان کنم هدفم از رفتن به جبهه [را]، که مختصر توضیح مى دهم:

۱- لبیک گفتن به نداى "هل من ناصر" حسینى.

۲- به گفته امام خمینى که اهمیت جنگ امروز از فروع دین هم بیشتر است، من دریافتم که به جبهه بروم.

۳- من تاکنون که توفیق پیدا نکردم در کنار رزمندگان باشم، الآن که این وقت را پیدا کردم، خیلى خوشحال هستم که به نوبه خود سهمى در این جنگ داشته باشم؛ و براى شما امت حزب الله دو چیز را یادآورى مى کنم:

۱- این بت شکن زمان و پیر جماران را تنها نگذارید و رهنمودهاى پیامبرگونه اش را عمل کنید.

۲- همچنانکه تاکنون جبهه‌ها را با کمک‌هایتان یارى کرده اید همچنان به کمک‌هایتان ادامه دهید که پیروزى نهائى انشاء الله نزدیک است.

اى پدر و مادر عزیزم، از شما معذرت مى خواهم که نتوانستم آنچنان که در خور و شایسته شماست کارى انجام بدهم و انشاء الله که مرا ببخشید و حلالم کنید، اگر شهید شدم، باید [راضی باشید زیرا امانتی] که خداوند [نزد شما] داشت [را] از شما گرفت، پس جاى ناراحتى نیست.

پدر و مادرم، براى ناکامى من گریه نکنید. و از همسایگان و قوم و خویشان برایم قربت طلبى بگیرید.

خدایا، خدایا، تا انقلاب مهدى، خمینى را نگهدار.

«والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته»

‏على بخش زاده