خدا با صبرکنندگان است
يکشنبه, ۲۷ خرداد ۱۳۹۷ ساعت ۱۵:۱۶
علمدار ایمانی، یکم فروردین ۱۳۵۲، در روستای خوزنین از توابع شهر بوئین‌زهرا به دنیا آمد. پدرش ولی‌الله، کشاورز بود و مادرش فاطمه نام داشت. تا اول راهنمایی درس خواند. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. بیست و چهارم خرداد ۱۳۶۷، در شیخ‌محمد عراق بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
به گزارش نوید شاهد قزوین:
وصیت نامه شهید علمدار ایمانی
خدا با صبرکنندگان است
پدر و مادرم! امیدوارم این فرزندتان را -که به عنوان امانتى نزدتان بود و
خوب امانتدارى کردید و به صاحب اصلی اش برگرداندید- حلال کنید.
از شما مى خواهم اگر بدى و یا خطایى از من دیده اید، مرا ببخشید.
از برادرانم مى خواهم اگر خدا به من توفیق عنایت کرد و شهید شدم، اسلحه ی
مرا زمین نگذارید و جبهه ها را خالی نکنید و سلام مرا به دوستانم و
آشنایانم برسانید و از آنها از طرف من حلالیت بطلبید.
از پدر و مادرم مى خواهم که اگر شهید شدم، براى على اکبر امام حسین(ع)
گریه کنید که غریبانه در صحراى کربلا شهید شد و این را بدانید که انسان
روزى مى باید از این دنیا برود؛ پس چه خوب است که شهید شود.
خدمت پدر و مادرم عرض مى کنم: من این وصیتنامه را در آخرین لحظات -که قرار
است به سوى میدان نبرد حرکت کنم- نوشتم؛ خوشحال باشید از این که خداوند به
شما منت گذاشت و فرزندتان را جزو شهدا قرار داد.
والدین مهربانم! از این که توانستم حق فرزندى را نسبت به شما ادا و آن طور
که وظیفه ام بود انجام دهم، خوشحالم و همه ی ما خواهیم رفت؛ چه امروز و چه
فردا؛ ولى چه بهتر که انسان با مرگ با عزت بمیرد و من همیشه این را از
خداى بزرگ خواسته ام که شهادت در راه خویش را نصیب من بگرداند.
موقعى که خبر شهادت مرا به شما دادند هیچ غم و اندوهى را به خود راه ندهید
که خدا با صبرکنندگان است و پیام من به تمام مادران و خواهران این است که
حجاب خود را حفظ کنند؛ چرا که این حجاب هاى شماست که به دشمنان اسلام و
قرآن ضربه مى زند.
این آرزوى من بود و بسیار خوشحالم که خدا این توفیق را به من داد تا در
جهاد مقدسی که امام عزیزمان آنقدر درباره ی آن سفارش کرده است، شرکت کنم و
خوشحال هستم که در لشکر امام زمان(ع) هستم و به عنوان یکى از سربازان کوچک
او از اسلام و قرآن دفاع مى کنم.
منبع: بنیاد شهید و امور ایثارگران استان قزوین.
نظر شما
