نيايش هایی از سر ذوق با معبود یکتا از‌ شهيد داوود علي پناه

نيايش شهيد داوود علي پناه

نوید شاهد لرستان:به نام معبود كه در سختيها ياد او مرا آرامش ميدهد و به نام خداوند كه مرا در اين برهه نوراني از زمان نعمت وجود بخشيد و بعنوان يك رزمنده بسوي كمالش هدايتم نمود و معبود چگونه تو را ستايش كنم كه جبران اين همه نعمتهاي بي دريغت را كرده باشم و خدايا اكنون كه مرا به سوي نبرد با دشمنان دينت و دشمنان بندگان مخلص خود هدايت كردي و حال كه بسوي كفار به حركت وا داشته اي و حال كه فاصله اي با كفار ندارم و تا چند ساعت ديگر در شب خاص كه جز بهترين عمر بي بركتم محسوب مي شود و بر دشمن خواهيم تاخت و با وجود اينكه بايستي جان خود را سپر كربلا قرار دهم و لبيك در دورنم قدرتي را درك مي كنم و كه در اين لحظات تنها تويي كه مرا هدايت كردي و در خود احساس غرور مي كنم و نسبت به كفار و ادعاي عجز و نسبت به تو خدايا يقين دارم كه با سينه اي ستبر و غرور كامل و شجاعتي بالاتر از گستاخي و قلبي مطمئن بر پيروزي بر دشمن زبون خواهيم تاخت و خداي من حال كه چنين احساسي را دارم بدرگاهت نهايت تواضع را دارم و تا بي نهايت خود تو را شكر مي گويم كه چنين ما نعمت ارزاني كردي خداي از وقتي كه مرا به سوي خود هدايت كردي هماره تسليم تصميم تو بوده ام و خدايا در اين يورش بر كفار زنده بودن يا شهادتم بدست توست و هيچ وسيله اي نمي تواند منكر اين مسئله باشد ،پس خدايا شهادتم را بپذير ،قبل از اينكه اراده كنم كه بدرگاهت تضرع كنم خدايا خودت نيك مي داني كه چقدر مشتاق وصال توام گرچه اين لياقت را ندارم ولي تو ام الرحمن هستي خداي حتماً از تو مي خواهم كه شهادت را نصيبم فرمايي پروردگا را آنقدر به تو علاقه پيدا كرده ام كه در مصاف با كفار فقط تو را مي بينم و آنگاه كه در مقابل كفار با سينه اي سبز ايستاده ام و غرورم اجازه نمي دهد كه درمان سلاحهاي دروغكي و جنجال كفر بعثي به خود خوف دهم ليكن عقل به من حكم مي كند كه بايستي مراعات كرد ولي خدا من بهت را ز خود من دورنم را مي شناسم و در اين حين در درون وجودم چيزي و قدرتي را احساس مي كنم كه بر عقلم غالب است و حتماً آن چيزي است كه عقل نمي تواند او را درك كند و آن قدرت وصال و دوستي با تو مي باشد و معبودا آنقدر دلم براي وصال تو تنگ شده است كه احساس مي كنم ديوانه ديدار تو هستم و با و جود اينكه تو را نمي بينم ليكن اين را خيلی خوب مي بينم كه تو مالامال در قلب كوچكم و در تمام جوارح من كه تعلق به خودت دارد وجود داري خدايا مرا ياري كن كه در لحظات آتي در مقابل كفر ثابت قدم باشم، خدايا بر اثر غروري كه ما را گرفته است بارها در مقابل دشمن به موفقيت نرسيديم و خدايا حال ميدانم و مي گويم كه پوزه ما به خاك ماليده شد و ما جز تو كسي را نداريم و پس كمكمتان ده تا پيروز شويم خداوند در اين عمليات با پيروزمان گردان يا شهيد و ايمن راهي است كه انتخاب كرده ام خداوند گويند كه اگر از جهاد برگردي تو اجر شهيد را عطا خواهي كرد ولي معبود را اجر شهيد را نمي خواهم محتاج وصال به پيشگاه مقدست هستم و خدايا مرا ببخش قبل از اينكه استغفار كنم و بدرگاهت از تو طلب شهادت كردم و خدايا خيلي شرمنده هستم خوف از اين دارم كه بدرگاهت خجل شوم خدايا تو را شكر مي كنم آنگاه كه از ترس جزاي تو بر خود مي لرزم و تو مرا با ببخش خودت آرامش مي دهي خداي هر چه تو را بيشتر ياد مي كنم و بيشتر سردرگم ميشوم خداي حتماً مرا خواهي بخشيد و واي بدبخت اگر مرا نيامرزي ،معبودا ناله جانسوز دلم را فقط تو مي شنوي خدايا من چه كنم آنگاه كه مولايم علي و حضرت رسول بهشت را به او وعده ميدهد و ناله نمي زند و مي گويد آه من قله زاده و طول طريق راه از كمي توشه و درازي راه ،خداي به چه كسي غير از تو مي توانم پناه ببرم و الهي بر من لي غيرك رسد آدمي به جايي كه جز خدا نبيند.