برگزاری همایش دشمن شناسی و تفکر وهابیت در کانون فرهنگی شاهد کاشان
موضوع : دشمن شناسی و تفکر وهابیت
در سال 1206 شمسی اختلاف بین مذاهب اسلامی به وجود آمد و فرقه وهابیت از آن زمان شکل گرفت. ابن تیمیه در قرن هفتم می زیست. او اعتقاد داشت پیامبر بهترین دین را داشته و پس از او هیچ کس دین کاملی ندارد.
ما دو نوع سلفی داریم. برخی سلفی ها تبلیغی هستند و برخی دیگر جهادی که گرایش تکفیری تند دارند. انواع سلفی ها به کتاب و سنت معتقدند اما به عقل اعتقادی ندارند.
شکل گیری سلفی: عقاید ابن تیمیه بود و اجرای آن توسط محمدبن عبدالوهاب در هند ، پاکستان ، مصر و الجزایر صورت گرفت که اکنون در مرحله ایدئولوژی است. آنها گرایش ها را از آن استخراج می کنند. سلفی های جهادی مثل افرادی که اکنون در سوریه هستند. اینان دو شعبه دارند. 1) جهاد 2)تکفیر
جهادی ها می گویند جهاد برای همه واجب است و هرکس قبول ندارد کافر است. جریان القاعده که در افغانستان جریان داشت بر اساس همین دیدگاه بود.
تکفیری ها: وجود جهاد را القا می کنند که اینها کافرند. اینها بر این اعتقادند که شیعه و سنی کافرند.
گروه علوی ها: شیعیان مستضعف فکری هستند که تحت فشار حکومت ها به کوها و... رفته اند و عقایدشان رفته رفته تغییر کرده است. مثل حجاب که آن را کنار گذاشته اند. همانند همسر بشار اسد که مسلمان است ولی بدون حجاب است. 70درصد مردم سوریه اهل تسنن هستند. مثل حنبلی،شافعی و... اینها معتقدند بعد از صحابه اختلاف ایجاد شده و تنها فهم خودشان را از اسلام صحیح می دانند.
در آن زمان آمریکاییها ائتلاف ضد داعش ایجاد کردند و مسلمان و اهل تسنن را می کشتند. در این جریان فرانسه 17000کشته داد. ابوبکر بغدادی در زندان یوکا اسامی و تلفن افراد را نوشته بود و پس از زندان در شکل گیری بزرگترین ترورها برای او بودجه فرستاده می شد. دخالتهای غیر مستقیم آمریکا در این امر نقش داشت.
نقش علمای وهابیت در ارائه فتواهای عجیب و قریب به این امر کمک کرده است. علمای وهابی جنگ و جهاد در برابر ایران را واجب تر از یهودیان صهیونیست می دانند. اتفاقی که در جهان می افتد ناشی از عدم بصیرت است. جای دوست و دشمن نباید عوض شود.
هفت هزار مسجد در ایران وجود دارد که در برخی گرایش وهابیت رخنه کرده است. یکی از شیوه های تبلیغ وهابیت رسانه ها و شبکه های اجتماعی می باشد. آنان روی شیعیان مستضعف کار می کنند.
یکی دیگر از شیوه ها پخش حزوات بین دانشجویان است. مقام معظم رهبری در اواخر اردیبهشت امسال در سخنرانی دانشگاه افسری فرمودند:
جهاد به جنگیدن و قتال نیست. هرکس در راه روشنگری مردم مانع سوء فهمی مردم شود مانع فساد مردم شود فساد کرده است. دشمن می خواهد جوان ما اهل عیش و نوش و بدون روحیهی انقلابی باشد ولی ما میخواهیم جوان ما اهل ایمان و انقلاب و شجاعت باشد. دشمن می خواهد جوان ما از پس برجام برما غلبه کند. هدف اصلی دشمن جوانان هستند. دشمن می خواهد روحیه انقلاب را از جوان ما بگیرد. هر یک از ما باید براساس دانش خود در روشنگری و بصیرت افراد جامعه بکوشیم.
سلفیه در لغت مصدر صناعی از كلمة«سَلَف» به معنای گذشته و پیشین است. بركسانی اطلاق می‌شود كه مدعی هستند در اعتقادات و احكام فقهی، به سلف صالح اقتدا می کنند
ابن تیمیه با تعریف خاص خود از سلف این لفظ را از معنای لغوی به معنای اصطلاحی تبدیل کرد. در نگاه وی سلف یعنی صحابه، تابعین و علمای مورد اعتماد اصحاب حدیث تا پایان قرن سوم. ابن تیمیه برای اثبات سخن خویش به حدیث «خیر القرون قرنی ثم یلونی ثم یلونی» که در صحیح بخاری آمده است، استناد کرد و گفت: پیامبر بهترین قرن را قرن خویش نامیده است که نشان می‌دهد بهترین فهم هم در آن قرن وجود دارد.
اما سلفى‌گرى در نجد که خود را وارث محمد بن عبدالوهاب مى‌دانست، موجى از تند‌روى و سخت‌گیرى به راه انداخت و کم کم به تکفیر همه مسلمانان پرداخت و گاهى براى ساکت کردن مخالفان، شیعه را تکفیر کرده و اشاعره و صوفیه و مذاهب دیگر را اهل بدعت خواند و مدعى شد که اسلام ناب محمدى در اختیار سلف بوده و فهم آنان از کتاب و سنت براى همگان حجت است و هر کس از این راه، عدول نماید، بدعت‌گذار یا خارج از اسلام است
سلفی‌ها دو روش دارند که به هم نزدیک است: گروهى فقط کتاب و سنت را حجت دانسته و از داورى‌هاى عقل کمک نمى‌گیرند؛ گروهى دیگر مى‌گویند قرآن و سنت وقتى براى ما حجت است که با فهم سلف همراه باشد، زیرا ما آیین خود را از آنها گرفته‌ایم. آنان در تعبد به نص (کتاب و سنت)، بین خبر واحد و خبر متواتر فرق نمى‌گذارند؛ حتى خبر واحد را در تبیین عقاید و معارف، حجت مى‌دانند
مراحل نضج سلفیه
به طور خلاصه چهار مرحله در روند شکل گیری و نضج سلفیه قابل ذکر است:
مرحله نخست، تحت عنوان«شکل گیری تئوریک»یاد می‌شود که همچنان که اشاره شد توسط ابن تیمیه حرانی و تحت نفوذ تعالیم احمد ابن حنبل در قرون هفتم و هشتم هجری بنیانگذاری شد. در این مرحله مبانی تئوریکی و فکری- عقیدتی جریان سلفی توسط تئوریسین و پایه گذار اصلی آن یعنی ابن تیمیه، شکل گرفت.
مرحله دوم، حالت«تطبیق و اجرا»نام دارد، که توسط «محمد بن عبدالوهاب» و جانشینان او در اواسط قرن دوازده و اوایل قرن سیزده هجری در محیط حجاز به مرحله آزمایش درآمد. محمد بن عبدالوهاب نخستین کسی بود که پس از آشنایی با اندیشه‌های ابن تیمیه با پسر سعود همراه شد و وهابیت را در شبه جزیره عربستان نهاینه کرد؛ به گونه‌ای که امروز هم قرائت وهابی از اسلام، گفتمان رسمی حاکم بر عربستان تحت سیطره خاندان آل سعود است.
مرحله سوم، مرحله«تکوین و ترویج»سلفی‌گری و تبدیل آن به یک جریان نیرومند و تأثیرگذار در جهان اسلام از هند و پاکستان در آسیا گرفته تا مصر و الجزایر در آفریقا است،. این مرحله به ویژه در دهه‌های 1970 و 1980 میلادی، اوج گسترش سلفی‌گری در دوران معاصر را شامل می‌شود که با امکانات مالی و اقتصادی عربستان رشد فزاینده نمود، به گونه‌ای که دانشگاه‌های مبتنی بر تفکر سلفی، در این کشور تأسیس شد.
مرحله چهارم، را می‌توان مرحله« ایدئولوژی سازی»نام داد که طی آن اندیشه سلفی به یک ایدئولوژی انقلابی و جهادی تبدیل شد. ظهور پدیده تشکیل گروه‌های سلفی سیاسی- جهادی در آغاز قرن پانزدهم هجری در مصر، افغانستان، کشمیر، فیلیپین و جمهوری‌های تازه استقلال یافته شوروی سابق و یمن از خصوصیات بارز این مرحله است. این مرحله بیش از همه متأثر از افکار و عقاید سید قطب نویسنده و نظریه پرداز مصری است که به عنوان مهمترین حامی نظری اسلام‌گرایی بنیادگرایانه در قرن بیستم شناخته می‌شود.
در افکار سلفیه، دو مقوله بیش از سایر مفاهیم جایگاه و برجستگی خاصی دارد: «جهاد» و «تکفیر». سلفی‌های رادیکال در نظریات فقهی مرتبط با جهاد به روشنی جهاد را علیه کفار، منافقین و مشرکین واجب دانسته و خون آنها را حلال شمرده اند. ابن‌تیمیه با ذکر آیات متعددی که راجع به جهاد در قرآن آمده است؛ نتیجه می‌گیرد که جهاد عملی است که یک مسلمان مؤمن می‌تواند انجام دهد. از نظر او جهاد بر حج، نماز و روزه برتری دارد. از نظر وی ویژگی واقعی یک انسان نه در ریاضت و تقوای فردی بلکه در جهاد بروز پیدا می‌کند. وی در کتاب «الفتاوی» مسلمانانی را که در جهاد شرکت نکنند کافر قلمداد کرده است. از نظر وی کسانی که از قانون اسلام سرباز زنند، کافر هستند، حتی اگر شهادتین را نیز گفته باشند و باید با آنها جنگید.
البته سلفی‌های معتدل به رغم تأکید بر مفهوم جهاد، مخالف خشونت عریان هستند و تلاش دارند جهاد را در مفهوم عمومی آن یعنی تلاش و کوشش در راه خدا (به هر وسیله و در هر شرایط نه فقط با تکفیر و نبرد) تفسیر و بدان عمل کند
مقوله دوم اما تکفیر است که سلفی‌ها برای وجوب «جهاد» به این سلاح تمسک می‌جویند. تکفیر اصطلاحی در کلام و فقه به معنای نسبت کفر دادن به یک مسلمان است.اخیراجریان های تکفیری درعراق و سوریه 200 نوجوان حدودا 12 ساله رابه دلیل عدم همراهی با این گروه ها درامرجهاد! اعدام کردند.یعنی به زعم آنها کافرهستند.پس ریختن خونشان واجب است.هیچ جا دردنیا آنرا محکوم نکردند ازمجامع و سازمان های بین المللی و غیره فقط اگردراروپا اتفاقاتی تروریستی رخ دهد باید محکوم شود واین همان حقوق بشرغربی است که جان انسان ها باهمدیگرفرق می کند.
سازمان یافته‌ترین و کارآمدترین جریان تکفیری معاصر را می‌توان در القاعده سراغ گرفت. رهبران القاعده از تکفیر برای توجیه اعمال خشونت آمیز خود علیه دیگران بهره می‌برند و تلاش دارند، به طوری گسترده از این واژه و مفهوم فقهی برای توجیه جهاد خود علیه دیگران (مسلمان و غیرمسلمان) بهره برداری و بدین ترتیب، مرز بین خودی و غیرخودی را مشخص کنند
درمجموع تکفیری ها به برداشت خودشان ازنص قرآن کریم عمل می کنند نه آنچه که واقعا پیامبر(ص) و دین اسلام و سلف صالح می گوید.لذا غیرخود را اصلا مسلم نمی دانند حتی اگرسنی باشد.بیشتر قربانیان تکفیری ها درسوریه و بخصوص عراق اهل تسنن هستند.البته درسوریه بیشتر خانواده های شیعی شهیدی تقدیم مقابله با تکفیری ها کرده اند.می توان گفت که خانواده ای نیست که عزادار نباشد.لذا ازاهل تسنن هم افراد زیادی برای مقابله با تکفیری ها به مجاهدت می پردازند.یکی ازراه های مقابله با این تفکرات و جریان ها تبیین و روشنگری است. مقام معظم رهبری فرمودند اساس کاردرجهاد کبیر تبیین است.
