دلنوشته‌ یک جانباز در سالروز عملیات کربلای ۴
جانبازِ آزاده محمد مهدی عبدالهی، یادگار به جا مانده از عملیات کربلای ۴ در سالروز این عملیات می‌نویسد: و درود خدا بر پیکر‌های ارباً اربا شده‌ی علی اکبر‌های روح‌الله در صبح سرد ۴ دیماه سال ۱۳۶۵ و درود خدا بر حنجره‌های علی اصقر‌های لیلا‌های مضطرب و پریشان. و امروز ما همه باید زینبی باشیم برای آن حسینیان زمانه.

باید زینبی باشیم برای آن حسینیان زمانه

به گزارش نوید شاهد خراسان رضوی، عملیات کربلای ۴ با رمز «محمد رسول الله» در تاریکی شب و به‌صورت ناگهانی در منطقه‌ای به طول ۴۰ کیلومتر در حد فاصل پاسگاه زید در شمال شلمچه تا محل پیوستن کارون به اروند به مدت سه روز آغاز شد و چهار قرارگاه این عملیات را هدایت می‌کردند.

به مناسبت سالروز عملیات 4، دلنوشته‌ای را می‌خوانیم به قلم جانباز و آزاده 4 سال اسارت، یادگار این عملیات محمد مهدی عبدالهی که این چنین نوشته است:

 

                              نگاهم یاد یاران کرده امشب           دلـم سـودای یاران کرده امشب
                              مرا روزی «یاران دلی» بود              هوای هم قـطاران کرده امـشب
                              من از بخت بدم از اسب افتادم        هوای هم سواران کرده امشب
                              نگاهم را گرفتی از نگاهت              هوای چشم یاران کرده امشب
                              زنم آتش به خود، تاکه بفهمی        هـوای سـربداران کـرده امـشب
                              هوایی می‌شوم من در هوایت        هوای عشق وباران کرده امشب
                              چرا مردی دراین باران نیامد            هـوای مـرد باران کرده امـشب


یا صاحب الزمان (عج) دریاب این دل غم دیده‌ی ما را. چگونه شبی را صبح کنم که یادآور حماسه‌ها از جنس فقنوس هست، رفتند و دل نه تنها به دریا (اروندرود)، بلکه به آتش زدند ابراهیم‌های زمانه ما. نه به امیدِ «برداً و سلاما» بلکه به عشق سوختن و فنای الی الله. و درود خدا بر پیکر‌های سوخته بر پهنای اروند مذاب شب کربلای ۴.

و درود خدا بر پیکر‌های ارباً اربا شدی علی اکبر‌های روح‌الله در صبح سرد ۴ دیماه ۱۳۶۵.

و درود خدا بر حنجره‌های علی اصغر‌های لیلا‌های مضطرب و پریشان خاطرِ میهنم که آویزان بر فراز سیم‌های خاردار‌ها بودند.
و چه صبور بودیم ما اسرا که از کنارشان گذشتیم با دلی پر اندوه و نظاره کردیم مظلومیتشان را در میان هل هله‌ی حرامیان بعثی که به گمانشان دروی بزرگ کرده‌اند (حصاد الاکبر) و ندانستند که تیشه بر ریشه‌ی خود زده اند. و امروز ما همه باید زینبی باشیم برای آن حسینیان زمانه. و تبیین کنیم حماسه‌ی بی‌بدیلشان را و استخراج نماییم گنج‌ها از گنجینه‌های تمام نشدنی آنان را.
و سلام بر آنان بر روزی که متولد شدند و روزی که قهرمانانه به رضوان حق شتافتند و روزی که بر خواهند خواست. و امید آنکه در آن روز شرمنده شان نگردیم.
روحشان شاد و راهشان پر رهرو باد


جا مانده از قبیله‌ی عشق در دل آتشِ کربلای ۴، الحقیر محمد مهدی عبدالهی

 

انتهای پیام/

 

باید زینبی باشیم برای آن حسینیان زمانه

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده