شهادت رمزی است بین عاشق و معشوق
به گزارش نوید شاهد خراسان رضوی، شهید علیرضا رستمی اوارشکی، در روز سی و یکم شهریور ماه ۱۳۴۸ در روستای اوارشک از توابع مشهد مقدس به دنیا آمد. پدرش "غلامعلی رستمی اوارشکی"، خادم بود و مادرش "فاطمه جمال مشهدی" نام داشت. او تا اول راهنمایی درس خواند و به حرفه لولهکشی آب مشغول شد. در سال ۱۳۶۴ نیز ازدواج کرد.
در دوران دفاع مقدس به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت و پس از دلاوری های بسیار در روز هشتم شهریور ماه ۱۳۶۵ در سومار بر اثر اصابت ترکش به سینه به فیض شهادت نایل آمد. پیکر او را در زادگاهش به خاک سپردند.
شهید رستمی شهادت را رمزی میان عاشق و معشوق می دانست و معتقد بود هنگامی که آتش عشق به منتهی درجه خود برسد معشوق آتش به وجود عاشق میافکند و او را پروانه وار میسوزاند و شهید سوخته عشق خداست. در ذیل با مطالعه وصیت نامه این شهید والامقام می توانید با سیرت این شهید بیشتر آشنا شوید.
بسم رب الشهدا و الصدیقین
«مِنَ المُؤمِنينَ رِجالٌ صَدَقوا ما عاهَدُوا اللَّهَ عَلَيهِ ۖ فَمِنهُم مَن قَضىٰ نَحبَهُ وَمِنهُم مَن يَنتَظِرُ ۖ وَما بَدَّلوا تَبديلًا» و از مؤمنین کسانی که صادقانه به عهدی که با خدا بسته بودند وفادار ماندند پس گروهی از آنان به عهد خویش وفا نمودند و گروهی در انتظار لحظه موعود به سر میبرند و در عزم نیتشان تغییر نداده اند. سلام بر امام مهدی (عج)، ولی عصر و نایب بر حقش امام خمینی و سلام بر آن مؤمنان که به عهد خویش با الله وفا نمودند و عاشقانه در راهش به شهادت رسیدند و درود بر جان بر کفان منتظری که مشتاقانه انتظار فرا رسیدن لحظه موعود را میکشند تا صداقت خویش را در راه وفای به پیمان با الله را نشان دهند؛ آنهایی که صدای «يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ. ارْجِعِي إِلى رَبِّكِ راضِيَةً مَرْضِيَّةً» در وجودشان طنین انداز شده است و هر آن چشم دوخته اند تا پردههای حجاب دریده شود و دیدگان تیز بینشان وجه الله را نظاره گر شود چرا که شهید نظر میکند به وجه الله و چه مقامی والاتر از این مقام و شهادت رمزی است بین عاشق و معشوق و هنگامی که آتش عشق به منتهی درجه خود رسید معشوق آتش به وجود عاشق میافکند و او را پروانه وار میسوزاند. شهید سوخته عشق خداست؛ این سخن من نیست سخن خداست که در یکی از آیات قران میفرماید هر کس که عاشق من باشد به او عشق خواهم ورزید و هر کس را که بدو عشق ورزم او را خواهم کشت و شهادت تنها ره رهیدن از مرگ است چرا که خدا میفرماید:
«وَلا تَحسَبَنَّ الَّذينَ قُتِلوا في سَبيلِ اللَّهِ أَمواتًا ۚ بَل أَحياءٌ عِندَ رَبِّهِم يُرزَقونَ»
پس حالا که همه باید بمیرند چرا انسان ره همیشه زنده بودن را برنگزیند.
بدانید که دنیا گذر گاهی بیش نیست وای بر آنها که دنیا را منزلگاهی دائمی دانسته و در آن خیمهگاه همیشگی بر پاکردهاند و بدانید که دنیا محل امتحان و آزمایش است قدر این عمر را بدانید هر لحظه اش را گرامی بدارید چرا که در برابر آن مسئولید و از آن سئوال میشوید هر کدام از این لحظهها که میگذرد شما را به مرگ و روز حساب نزدیکتر میکند مبادا جزو آنان باشید که قرآن در موردشان میگوید: «اقْتَرَبَ لِلنَّاسِ حِسَابُهُمْ وَهُمْ فِي غَفْلَةٍ مُعْرِضُونَ»
یا ایها الناس آگاه باشید که زلزله قیامت بسی بزرگ و وحشتناک خواهد بود. من از خدای بزرگ طلب عفو و بخشش میکنم؛ چرا که عمر بسیاری را در غفلت گذرانده ام. اینجا بیش از همه جا حقیقت معنی «وَ الْعَصْرِ. إِنَّ الْإِنْسانَ لَفِي خُسْرٍ» را دریافتم؛ دیدم که عمر چه سرمایه عظیمی است که آن را غافلانه بر باد میدهیم. خدایا مرا ببخش که اگر نبخشی در درگاهت بسی روسیاه خواهم بود. خدایا من خود را به تو واگذار کردهام پس زندگی و مرگم را به آنگونه که خودت صلاح میدانی قرار بده.
[...] خواهش من این است که قدر امام را بدانید و همواره در نمازهایتان او را دعا کنید و از خدا بخواهید که هرگز او را از شما نگیرد. از شما پدر و مادر و همسر و خواهر و برادرم و تمام دوستان و آشنایان و اقوام درخواست میکنم که هر کس بدی از من دیده است مرا حلال کند. از شما میخواهم در شهادت من گریه نکنید و نگوئید ناکام مرد، زیرا بزرگترین کام وصال عشق الله و غوطه ور شدن در دریای رحمت اوست. تقاضا دارم شبهای جمعه که درهای رحمت خدا از همیشه بازتر است برای من حتماً فاتحه بخوانید و از خدا برایم طلب عفو کنید و یک نکته در آخر برای شما بگویم و آن این است که سعی کنید شهید از دنیا بروید. در این روزگار بزرگترین ضرر این است که انسان با مرگ طبیعی بمیرد.
وَالسَّلَامُ عَلَى مَنِ اتَّبَعَ الْهُدَى
علی رضا رستمی