کشته شویم باز هم پیروزیم

بسمه تعالی

«وَلا تَحسَبَنَّ الَّذینَ قُتِلوا فی سَبیلِ اللَّهِ أَمواتًا ۚ بَل أَحیاءٌ عِندَ رَبِّهِم یُرزَقونَ»

«هرگز کسانى را که در راه خدا کشته شده‏ اند مرده مپندار بلکه زنده‏ اند که نزد پروردگارشان روزى داده مى ‏شوند.» سوره آل عمران آیه ۱۶۹ 

درود بر تو پدر که ابراهیم‌گونه فرزندت را به قربانگاه عشق می‌فرستی، درود بر تو مادر که فاطمه‌گونه حسین خود را تربیت نموده و روانه‌ی کربلا می‌کنی.

پدر و مادر عزیزم از شما می‌خواهم همچون کوه در مقابل سختی‌ها استوار باشید که دشمن از این استقامت شما به زانو در می‌آید. می‌خواهم با نثار خون ناقابل خود به این نابکاران و از خدا بی‌خبران بفهمانم که اگر در صحرای کربلا نبودم (و نتوانستم یاور) امام حسین (ع) رهبر آزاد مردان باشم، امروز به ندای حسین زمان خمینی عزیز فریاد لبیک را سر می‌دهم و با کمال میل به این جبهه‌ی مقدس که برای پیروزی اسلام است می‌روم؛ چون من به خودم تعلق ندارم، یعنی خلق نشده‌ام تا راحت طلب باشم و یا در پی آسایش دنیوی باشم.

من خلق شده‌ام تا آزمایش شوم و اساساً این جهان آزمایشگاهی بیش نیست و زندگی جاوید در آن جهان است. من گام نهادن در مسیر خدایی را یک فریضه می‌دانم و در این راه اگر دشمن را شکست دهیم پیروزیم و اگر به ظاهر شکست بخوریم و کشته شویم باز هم پیروزیم.

بار خدایا اگر لیاقت یافتم و شهید شدم فقط در راه تو و رضای تو و اسلام شهید شده‌ام و همه باید بدانند که منطقِ ما، منطقِ اسلام و قرآن است که می‌فرماید: "وقتی برای عاشقان راه الله مصیبتی پیش آید، گویند انا لله و انا الیه راجعون"؛ و شما‌ ای امت اسلام و شما‌ ای دنیای کفر بدانید که هیچ باکی از کشته شدن (نداریم) و به صدام و اربابانش آمریکا و شوروی و جنایتکاران روزگار می‌گویم که ما را به خاطر چه گناهی می‌کُشید؟ اگر گناه ما دفاع از آئین اسلام و قرآن است و به خاطر عاشق بودن به الله بدن‌های ما را سوراخ می‌کنید، بدانید که ما به این کار شما خیلی راضی هستیم و اگر هزاران بار نیز ما را بکُشید ما از الله، قرآن، پیامبران، امامان، انقلاب اسلامی و خمینی عزیز دست نخواهیم کشید و بدانید که ما با گلوله‌های شما به زندگی ابدی خواهیم پیوست و هرگز نخواهیم مُرد؛ تا خدا هست ما هم هستیم و پیش او روزی می‌خوریم، ولی شما نمی‌دانید و درک نمی‌کنید.

من به تمام کسانی که می‌خواهند خون شهدای اسلام را پایمال کنند می‌گویم که اگر با فریادمان نتوانستیم آنان را رسوا کنیم، با خونمان رسوایشان خواهیم کرد و بدانید که ما نه برای جاه و مقام بلکه فقط و فقط برای خدا قدم برداشتیم.

از پدر و مادرم می‌خواهم که برای من گریه نکنند و از برادران و خواهرانم می‌خواهم راه من را ادامه دهند و در پایان (از همه) می‌خواهم از دعا به جان امام و برای پیروزی رزمندگان اسلام یادتان نرود والسلام.

آرزو زعفرانی، خبرنگار نوید شاهد در شهرستان بینالود