وصیت نامه شهید احمد آریان

سخنم را با نام خدا، آفریدگار تمام پدیده هاى موجود در هستى آغاز می کنم، وجودى که موجودیتم از آن اوست که هم اکنون در این مکان و زمان، بیان و کلام و حرکتم براى اوست؛ و سلام به این رهبر کبیرمان، این پیر جماران [و]پدر بزرگوار ما، پدرى که همیشه دلش براى فرزندانش و کشورش می سوزد و می خواهد همیشه این‌ها آزاد زندگى کنند و زیر بار زور نروند و همیشه تلاش و کوشش خودش را صرف احتیاج می کند.

اى مادرم و پدرم و همسرم و برادرهایم و خواهرهایم! از شما عاجزانه خواهشمند[م] که همیشه این امام بزرگوار را در نمازهایتان و در دعاهاى کمیل و توسل و دعاهاى دیگر دعا کنید و از خدا بخواهید که عمرش را تا ظهور حضرت مهدى (عج) طولانى بگرداند.

در آخر اى پدر و مادر و همسرم!

بدانید که من با آگاهى کامل و با افتخار این راه یعنى شهادت را انتخاب کرد[م]؛ [بنابراین] به هیچ ناراحت نباشید؛ زیرا ناراحتى ندارد؛ چون خداوند خودش امانتى را که داده، پس گرفته است و شما با [ید] افتخار کنید که با‌ اینچنین طرفى معامله کرده اید: با پروردگار معامله کرده اید [و] چه معامله اى بهتر از این؛ و بدانید که من از حقّى دفاع می کنم که روزى حضرت موسى با عصایش و حضرت على با ذوالفقارش و حضرت محمد با قرآنش و، امام حسین(ع) با خونش از آن دفاع کرد.

در آخر از تمام دوستان و آشنایان و بلأخص شما پدر و مادر گرامى که خیلى خیلى براى من زحمت کشیدید؛ ولى من نتوانستم خوبی هاى شما را جبران نمایم، امیدوارم مرا حلال کنید و همچنین از برادرهایم و خواهرهایم طلب حلالیت می طلبم؛ و همچنین از شما همسرم طلب حلالیت می طلبم و امیدوارم اگر ناراحتى و نارسایى و یا اشتباهى در زندگى از من سر زده، مرا ببخشید و حلال کنید.

از تو همسرم خواهش می کنم که دخترم را خوب و زینب گونه تربیت کنى...

و در آخر از همۀ شما: پدر و مادر و برادرهایم: قربان و محمد و تمام اقوام و قوم وخویشان و شما همسرم طلب آمرزش می نمایم. از دخترم [خوب] مواظبت کنید.

والسلام                                    

۱/ ۲/ ۱۳۶۵                                  

مورخۀ یک / دو / هزار و سیصد و شصت و پنج         

پی نوشت: این دنیا فانى است خیلى در فکر مال دنیا نباشید. شیرینى این دنیا تلخى آن دنیاست [و] تلخى این دنیا شیرینى آن دنیا است.

احمد آریان. حلال کنید!