زندگان

خدایا! تو می دانی که ما از نبودن این یارانمان در رنج نیستیم، چرا که از هستی خویش در رنجیم و زخم ماندن را بر پیکرهامان تجربه می کنیم، زیرا که می دانیم در واقع، آن ها زنده اند و ما زندگان ، مرده ایم.