نوید شاهد- «بعد از بمباران آرام و قرار نداشت بالاخره رفت و دیگر نیامد تا بعد از سیزده سال بعد یعنی در سال 1375 که استخوانهای معطر او شهر بهبهان را به نسیم کربلایی شهادت نوازش داد، مردم به یاد کودکی او افتادند که در سالهای 1352تا 1355 هر ظهر و شام با صدای زیبا و دلنشین خود مردم را به نماز جماعت در مسجد دعوت می کرد و برای او لقب بلال را انتخاب کرده بودند.» در ادامه خاطره‌ای از مادر شهید «پرویز(مجتبی) حسین زاده» را بخوانید.