محمدرضا تیموری

نه برادرش را دیده بود و نه جنگ را، یکی از همان دهه هفتادی هایی بود که شاید بارها با گوش خودش این جمله را شنیده بود که «اگر جنگ بشود، این دهه هفتادی ها چطور قرار است از کشور دفاع کنند؟» ، جواد اما خوب نسلش را نمایندگی کرد.

شهید تیموری آرزو داشت به‌عنوان مدافع حرم به سوریه برود، اما 3 سال پس ازدواجش و هم‌زمان با سالروز عقدش، در حال انجام وظیفه حفاظت درب ورودی مجلس شورای اسلامی و با زبان روزه نخستین کسی بود که توسط تروریست‌های تکفیری در روز هفدهم خرداد 1396 به شهادت رسید.