برادر شهید «عیسی پوریانی» می‌گوید: شهید اخلاق نیکویی داشت و خیلی صبور بود و از آن جایی که با محبت بود، مورد لطف خانواده بود و تواضع و فروتنی ایشان زبانزد خاص و عام بود، خیلی با حجب و حیا بود حتی در حیاط خانه خودش با آستین کوتاه بیرون نمی‌آمد
مادر شهید «سید مهدی احمدپناهی» نقل می‌کند: «سید مهدی نشانه‌ای نداشت. به او گفتم: مهدی‌جان! سلامم رو به مادرت زهرا برسون و بگو روز قیامت گوشه چشمی به من گناهکار رو سیاه کنه.»