خاطرات/ مهربانی به پدر و مادر

به گزارش نوید شاهد مازندران، شهید «سید کمال حسینیان» یکم شهریور 1346 در شهرستان آمل به دنیا آمد. پدرش سید حسن و مادرش حدیقه نام داشت. شهید بعد از دوران راهنمایی به حوزه رفت، بعد از آن داوطلبانه از سوی بسیج به جبهه رفت و در تاریخ بیست و هفتم فروردین 1365، در فاو بر اثر جراحات وارده به بدن به شهادت رسید. پیکرش تاکنون مفقود می‌باشد.

 چند خاطره از مادر شهید «سید کمال حسینیان»:

مادر شهید: رفتار ایشان نسبت به پدر و مادر بسیار خوب و مهربان و نسبت به ما دلسوز بود و همیشه می گفت: «نسبت به دیگران خوب رفتار کنید که دیگران با فرزندانتان خوب رفتار کنند» و همیشه سفارش می کرد.

 وقتی از پدرش برای جبهه اجازه گرفت، پدرش گفت 45 روزه بر گرد. او رفت و بعد نامه داد که ماموریت ما 3 ماهه است. اول ماه رمضان 3 ماه خدمتش تمام می شد. دوباره به من نامه داد که سحری درست کن من می آیم و منتظرم باشید. من سحری درست کردم منتظرش نشستم دیدم نیامد به حاجی گفتم شاید ماشین نبود که نیامد و الا او به من قول داد که حتماً می اید . افطار شد دیدیم خبری نیست قبل افطار چند نفر از دوستان کمال آمدند همرزمانش بودند گفتند نمی دانیم کمال شهید شده یا مفقود. 3 ـ 4 روز است دنبال او می گردیم ولی پیدایش نمی کنیم. پدرش برگشت و ساکش را گذاشت خانه و رفت .

من فکر کردم رفته برای نماز به مسجد. گفتم سفره را آماده می کنم و به مسجد می روم رفتم مسجد دیدم کسی نیست آمدم بیرون دیدم صدای حاجی از خانه خواهرزاده اش می آید که در مورد کمال صحبت می کنند. آمدم خانه برای بچه ها چای ریختم و برای پدرش هم ریختم می خواست بخورد زد زیر گریه و گفت از کمال خبری نیست و بچه ها دارند دنبالش می گردند و من همان جا متوجه شدم که کمال شهید شده است.

هر وقت از رستم کلا به خانه می آمد می دید من کار دارم به من در کارها کمک می کرد بعضی اوقات می آمدم خانه می دیدم که غذا درست کرده به او می گفتم تو مگر غذا درست کردن بلدی ؟ می گفت: «در حوزه نوبتی غذا درست می کنیم و دیگر می توانم غذا درست کنم.»

انتهای پیام/