زندگینامه؛
زندگینامه شهید «علی اکبر خاکشور» از شهرستان تربت حیدریه.

زندگینامه شهید علی اکبر خاکشور

متولد:2 خرداد1322

شهادت:9دی ماه 1357

شهید علی اکبر خاکشور در دومین روز خرداد ماه سال 1322 هجری شمسی در خانواده مذهبی و زحمتکش آقای صغر خاکشور در روستای بیسقفیزن از توابع شهرستان تربت حیدریه دیده به جهان گشود.

دوران کودکی را در کانون گرم و صمیمی خانواده پشت سر گذاشت. در حدود شش سالگی که هم­سن و سال­های او آماده رفتن به مدرسه بودند او به دلیل نیاز خانواده و مشکلات اقتصادی از نعمت تحصیل محروم ماند و نتوانست به مدرسه برود و به همین خاطر بنای کار را نهاد و از همان اوان نوجوانی به کمک پدرش مشغول شد. به لحاظ اخلاقی فردی مهربان و سخت­کوش بود و نسبت به زیردستان خود همیشه با مهربانی رفتار می­کرد و هر کمکی از دستش برمی­آمد از انجام آن دریغ نداشت و نسبت به انجام صله رحم بسیار مقید بود و به گفته مادر شهید طوری با مردم برخورد داشت که همگی مجذوب او می­شدند و دوست نداشت که کسی را از خود برنجاند. در انجام واجبات و ترک محرمات دینی حساسیت زیادی داشت و با شوق و شعف فراوانی به نماز می­ایستاد و معمولاً در مراسم نماز جماعت شرکت می­نمود. از ده سالگی وارد کار بنایی شد و به عنوان شاگرد بنّا روزگار می­گذراند. در هفده سالگی به اندازه کافی کارآزموده شد و با مهارتی که بدست آورد خود شخصاً به عنوان بنّا مشغول به کار گردید و در زمان حیاتش به واسطه­ی حرفه­ی خود به شهرهای مختلفی از جمله یزد، زاهدان، مشهد، گناباد و بسیاری از شهرهای دیگر مسافرت نمود و به معماری جهت کسب رزق حلال روزگار می­گذراند. در بیست سالگی تصمیم به ازدواج گرفت که حاصل این پیوند دو فرزند به نام­های زهرا و فاطمه را برای او به یادگار گذاشت.

همزمان با شکل­گیری مبارزات مردمی علیه رژیم منفور پهلوی شهید خاکشور با اعتقادی راسخ و با عشق و علاقه به امام خمینی (ره) به صف مردم خروشان تربت حیدریه پیوست و با پخش اعلامیه­های امام در بین مردم و شرکت در سخنرانی­های مذهبی در مقابله با نظام موجود به فعالیت پرداخت.

با نزدیک شدن به سقوط حکومت پوشالی پهلوی در سال 1357 و حرکت رو به جلو مردم انقلابی و حضور گسترده آنها در راهپیمایی­ها، مردم تربت حیدریه نیز از این حرکت مستثنی نبودند و با فعالیتی دو چندان سعی در براندازی حکومت وقت داشتند.

شهید خاکشور در این ایام کمتر به کارهای شخصی می­پرداخت و تلاش خود را در همراهی با مردم قرار داده بود تا اینکه سرانجام در نهم دی­ماه 1357 روزی مه مردم تربت حیدریه قبل از دیگر شهرهای کشور در پی برقراری استقلال و آزادی و نیز بیرون راندن عوامل دست نشانده حکومت پهلوی بودند، در جریان درگیری با نظامیان مزدور تیری به چشمش اصابت نمود و به فیض عظیم شهادت نائل آمد.

«یادش گرامی و راهش پر رهروباد»

ارسال از مجتبی پریشان،تربت حیدریه.

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده