وصف شوق شهادت شهید « مرتضی عطائی»

همسر شهیدمدافع حرم « مرتضی عطائی» در گفتگو با خبرنگار نوید شاهد از خراسان رضوی اظهارکرد: زندگی ما از ابتدای ازدواج با فرهنگ ایثار و شهادت مانوس بود.

وی ادامه داد: همسر عزیزم خیلی دوست داشت کنار شهدای مدافع حرم در بهشت رضا(ع) دفن شود، می‌خواست کنار دوستانش باشد به آرزویش رسید و در قطعه شهدای مدافع حرم بهشت رضا(ع) به خاک سپرده شد.

وی تصریح کرد: شهید سر مزار شهید کاوه زیاد می‌رفت و همیشه می‌گفت: «اگر آن زمان بودم حتماً جنگ می‌رفتم» و همیشه به حال شهدا غبطه می‌خورد. خانواده همسرم از همان ابتدا انقلابی بودند پدر شهید زمان جنگ در کمیته کار می‌کرد و مادرش نیز فعالیت‌های پشت جبهه داشتند.

همسر شهید عطایی با بیان اینکه همیشه همراه و مشوق همسرم بودم، گفت:همسرم قبل از رفتن به سوریه به کربلا برای ساخت و راه‌اندازی بیمارستان امام سجاد(ع) رفت در آنجا با نیروهای مردمی و نظامی آشنا شد  به شدت اخبار سوریه را دنبال میکرد تا اینکه تصمیم گرفت عازم سوریه شود.

وی با بیان اینکه او یک بسیجی فعال بود، ادامه داد: به سختی و مشقت فراوان وارد تیپ فاطمیون افغانستان شد با اینکه خیلی سختی کشید اما لحظه ای خسته نشد و در نهایت معاون تیپ فاطمیون شد.

همسر شهید مدافع حرم ، بیان کرد: شهید عطایی فقط کار فرهنگی انجام نمی‌داد بلکه کارهای خیر هم انجام می‌داد همسرم بیش از بیست بار به کربلا رفت او هر سال اقوام و مردان فامیل را جمع می‌کرد و به کربلا می‌رفتند.

وی ادامه داد: وقتی مجروح می شد من از راه دور متوجه می شدم حتی آخرین باری که رفت احساس کردم این آخرین بار است که می بینمش و او دیگر به کانون خانواده برنمی گردد حتی صبح روز عرفه استرس داشتم در دلم افتاد که همسرم شهید می شود تا اینکه ظهر همان روز متوجه شدم حدودا یک ساعت گذشته شهید شده است.

وی اشاره کرد: او با افتخار و با شکوه فقط پیکرش از میان ما رفت اما برای همیشه جاوید و زنده شد.

ارسال از نرجس محمدی،مشهد مقدس.