فرزند شهید قنواتی می‌گوید: «مدافعان حرم نیز اگر شهید نشوند حداقل اسمشان در لیست مدافعان حرم زینب(س) ثبت خواهد شد.»

«زهرا خوبکویی» از زایران اربعین حسینی است که در دلنوشته ای بیان می‌کند: «باهر قدم، عطر شهدا در فضا پخش می‌شد،گویی شهدا در مسیر هستند و خوش‌آمدگوی زائران. به یاد شهدا و علما که دل را راهی کرب و بلا می‌‎کردند، قدم برمی‌داریم. شهدا راه را نشان می‌دادند، روشن کننده مسیر بودند.»

مادر شهید «ابراهیم اسمی» از شهدای مدافع حرم روایت می کند: «بچه ها که می روند بیرون کمی که دیر می کنند من نگرانشان می‌شوم اما ابراهیم که سر کار می‌رفت، نصف قلب من باهاش می‌رفت ولی به بچه ها نمی گفتم، تو دل خودم نگه می‌داشتم.»

شهید «ابراهیم اسمی» از شهدای مدافع حرم است. در روایت از او آمده است: «از همان دوران کودکی دفاع از مظلوم در او نهادینه شده بود. اگر می‌دید به کودکی داره ظلم می شود، یا عده‌ای مسخره‌اش می‌کنند یا کتکش می‌زنند، تحمل نمی‌کرد و قبل از اینکه ناظم مدرسه یا بزرگ‌تر دیگری برسد خودش وارد عمل می‌شد و از آن مظلوم دفاع می‌کرد.»

شهید«حسین آجرلو» از شهدای دوران دفاع مقدس است. او در خاطرات خودنوشت خود از خاطره اعزامش به جبهه می نگارد: «ما شیشه‌ها را باز كرده بودیم و آنها به ما دست می‌دادند خداحافظی می‌كردند و چند روزی برای بدرقه در ابهر اتوبوس زدیم و راهی شهر قزوین شدیم و نهار را ساعت چهار خوردیم.»

شهید مدافع حرم «محمد حمیدی» در دلنوشته‌ای می‌نویسد: «شهادت را لیاقت لازم نیست معرفت لازم است، منتهی آرزوی هر انسانی رسیدن به کمال است.»