مادر شهید«شمس علی کماسی» می‌گوید: «وقتی به مرخصی می‌آمد، می‌گفت: نگران نباش؛ اگر شهید شوم، در راه اسلام است.» این اطمینان و ایمان عمیق پسر، آرامش و امید را به دل مادر می‌داد، هرچند که دلش همیشه برای او می‌تپید و از جنگ نگران بود.
در دل سوزان کرخه، جوانی مؤمن و نستوه با دستی بر قلم و دلی پر از ایمان، وصیت‌نامه‌ای نوشت که نه تنها فریادی علیه استکبار، که درسی جاودانه برای عاشقان شهادت بود. شهید «سیدمحسن موسوی» با قلبی سرشار از عشق به اسلام و میهن، نوشت: «ما به جبهه می‌رویم نه برای پول، نه برای مقام، بلکه برای درهم شکستن هیبت پوشالی شرق و غرب.»
شهید «آقامراد کرمی»، رزمنده دلاور ارتش جمهوری اسلامی ایران، پس از سال‌ها مجاهدت در جبهه‌های نبرد، در پنجم خرداد ۱۳۶۲ بر اثر اصابت ترکش خمپاره در منطقه عملیاتی سومار به شهادت رسید و پیکر مطهرش در گلزار شهدای کرمانشاه آرام گرفت.
شهید«عزت نوروزی»، نوجوانی از اهالی روستای لورابی از توابع شهرستان جوانرود، در تاریخ سوم اردیبهشت ۱۳۵۹ در درگیری با عناصر ضدانقلاب در منطقه کنی زرد ثلاث باباجانی به شهادت رسید.
پایگاه اطلاع رسانی نوید شاهد کرمانشاه، تصاویر به یادگار مانده از شهید« علی اصغر معطری» را تقدیم مخاطبان ارجمند می کند.
در آغازین روزهای جنگ، زمانی که بسیاری هنوز برای حضور در میدان نبرد مردد بودند، شهید حیدر حسینی فریاد برآورد: «اگر کسی نیاید، من تنها می‌روم.» او رفت، جنگید و در قلعه ۱۱۵۰ بازی‌دراز، آسمانی شد؛ نوجوانی از سوخور الهی که جاودانه شد.