میراث مکتوب شهیدی که با قلم و خون راه را نشان داد
به گزارش نوید شاهد گیلان، شهید سید محمد اسحاقی، فرزند سید عبدالله و هاجر، سوم شهریور ۱۳۳۴ در روستای چهارده از توابع لاهیجان چشم به جهان گشود. او که از دوران جوانی، گام در مسیر آگاهی، جهاد و علم نهاد، در رشته تاریخ مشغول تحصیل شد و همزمان به عنوان پاسداری دغدغه‌مند، در سنگر دفاع از انقلاب اسلامی نیز ایفای نقش کرد.
اما آن‌چه از شهید اسحاقی، فراتر از حضورش در جبهه، بر جان‌ها اثر گذاشته، وصیت‌نامه‌ای است که پیش از شهادت در ۲۹ دی ۱۳۶۵ در منطقه عملیاتی شلمچه نگاشته است؛ متنی که از یک‌سو شرح دقیق دیون مادی و معنوی‌اش است و از سوی دیگر، بازتابی از بینش و رسالت او نسبت به آینده فرهنگی جامعه.
در وصیتنامه، شهید با ذکر نام اشخاص و نهادهایی که باید کتاب‌ها، جزوات، دست‌نوشته‌ها و فیش‌های مطالعاتی‌اش به آنان واگذار شود، تأکید می‌کند که میراث فکری‌اش، در راستای اهداف انقلاب و گسترش تفکر دینی و تاریخی در دانشگاه‌ها و نهادهای انقلابی به کار گرفته شود.
او حتی بدهی‌هایش بابت کتاب‌های دریافت‌شده از دفتر تبلیغات اسلامی را نیز با دقت یادآور می‌شود و از خانواده‌اش می‌خواهد نسبت به ادای نماز و روزه‌های قضا، پرداخت رد مظالم و همچنین استغفار از جانب او اقدام نمایند.
شهید اسحاقی با فروتنی تمام، در پایان وصیت‌نامه‌اش از مادر، برادران، خواهران، دوستان و همکلاسی‌ها طلب بخشش می‌کند و با عباراتی ساده اما ژرف، تقاضای رضایت می‌نماید؛ گویی در آستانه دیدار پروردگار، چیزی جز سبک‌بار رفتن از دنیا برایش اهمیت ندارد.
کتاب‌ها و دست‌نوشته‌های او، بخشی از گنجینه‌ای است که امروز نیز می‌تواند الهام‌بخش دانشجویان، پژوهشگران، انقلابیون و فرهیختگان باشد؛ یادگاری از شهیدی که نه تنها در میدان نبرد، که در میدان اندیشه نیز حضوری فعال داشت.
مزار مطهر این شهید والا، اکنون در گلستان شهدای شهر رشت مأمن عاشقان و جویندگان حقیقت است.
