برادرانم، در انفجار توپ‌ها، تکبیرگویان شهید می‌شوند

به گزارش نوید شاهد کرمانشاه، شهید «حسن گودینی» دوم فروردین ۱۳۵۰ در روستای گودین از توابع شهرستان کنگاور به دنیا آمد. پدرش علی قلی کشاورز بود و مادرش تاج دولت نام داشت. تا دوم راهنمایی درس خواند. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. در جزیره مجنون عراق مجروح شد. چهارم آبان ۱۳۶۶ بر اثر عوارض ناشی از آن به شهادت رسید. مزار شهید والامقام در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.

بر خود لازم می‌دانم از رهبرم امام و حجت عصرم خمینی بت شکن قدردانی کنم که مرا از سیاه چاله و گرداب روزگار در حالی که به سوی پرتگاه تباهی روانه بودم نجات داده و هادی و راهنمای من شد؛ و تو‌ای همرزمم و دوستم! خود بهتر می‌دانی که این انقلاب به چه قیمتی به پیروزی رسیده است؛ با کشته شدن علی اکبر‌ها علی اصغر‌ها و حبیب بن مظاهرها، نکند خدای نکرده بی تفاوت بنشینی و دنیا را بر آخرت ترجیح دهی. هیچ اندوهی به خود راه نده که ما پیروزیم.

و، اما پدر و مادرم نمی‌دانم چگونه از شما تشکر کنم؟ مادر جان! اگر مرا ندیدی حلالم کن.

مادر و پدر عزیزم! با شنیدن خبر مرگ من اشک مریزید، چون وقتی پسر امام را شهید کردند امام اشک نریخت و زاری نکرد. به مادر بزرگ و پدر بزرگم و خویشان نیز بگویید در سوگ من اشک نریزند.

مادر جان! شاید مرگ من در راه اسلام و قرآن، جوششی در جوانان به وجود آورد؛ البته نه تنها مرگ من بلکه تمامی شهیدانی که در راه اهداف مقدس اسلام کشته شده‌اند. تو نیز خوشحال باش که فرزندت را در راه اسلام از دست می‌دهی و در جهان آخرت بانوی بزرگ اسلام فاطمه زهرا (س) از تو گله نخواهد داشت. اکنون که این وصیت نامه را می‌نویسم صدای گلوله و توپ‌های لشکر کفر همه جا را فرا گرفته است. برادرانم را می‌بینم که تکبیر گویان در انفجار توپ‌ها شهید می‌شوند.

خداوندا تو را به یگانگی ات سوگند! شهادت در راه اسلام را نصیبم کن و گناهانم را ببخش و مرا در صف شهدا قرار بده.

بارالها! قدرتی به من عنایت کن و لطفی بفرما تا در آخرین لحظات عمر نام تو را بر زبان داشته باشم. سپاس خداوند بزرگ را که به من عنایت فرمود جانم را نثار اسلام نماییم. در آخر به خانواده و بستگانم توصیه می‌کنم دست از این انقلاب و امید مستضعفان رهبر انقلاب برندارند.

انتهای پیام/