سه‌شنبه, ۱۴ فروردين ۱۴۰۳ ساعت ۱۳:۰۶
شهید "رضا درخشان" در وصیتنامه اش می نویسد: «خواهشی که از مادرم دارم که هرگز گریه نکند. چون شهادت مایه پیروزی و خوشرویی و افتخار کردن است. همیشه پشتیبان امام (ع) باشید.»

به گزارش نوید شاهد استان مرکزی، شهید رضا درخشان چشمان زیبایش پرده‌ای از حجب و حیا در بر گرفته بود. دنیا پیش او فانی و فناپذیر جلوه می‌داد و هیچ دل به آن نبست. همیشه می‌گفت: این دنیا زود گذر است اگر تکانی بخوری از این دنیای فانی رها خواهی شد و اگر دل به این دنیا ببندی آتش غضب خداوندی را خریدی. به آنچه داشت رضا بود و در راه کسب رضایت حضرت دوست زندگی درخشان داشت.

شهادت مایه پیروزی و افتخار است
سال ۱۳۴۷ روستای انجیلاوند علیا از توابع بخش مرکزی ساوه در تولد او غرق شادی شد. با تولدش بر برگ‌های زرین زادگاه خود افزود. وقتی به هفت سالگی رسید به مدرسه رفت و با عشق و علاقه در شهر‌های تهران، قم و ساوه در کلاس‌های درس حاضر شد و موفق به اخذ مدرک دیپلم شد.
پس از پیروزی انقلاب به عضویت در بسیج در آمد و شب‌های زیادی در راه پاسداری از انقلاب به صبح رساند. در دوران سرنوشت‌ساز جنگ در کسوت بسیجیان به جبهه رفت و نه ماه متمادی در جبهه‌های نبرد رحل اقامت گزید سپس لباس مقدس سربازی به تن نمود.
با سمت پاسدار وظیفه در لشکر ۱۷ علی بن ابی طالب(ع) مشغول خدمت شد و پس از چهار ماه حضور مجدد در عرصه‌های پیکار سرانجام در عملیات والفجر ۱۰ در منطقه شیخ صلح در اثر بمباران شیمیایی دشمنان متجاوز در پنجم فروردین سال ۱۳۶۷ دعوت حق را لبیک گفت و جان به جان آفرین تسلیم کرد. رضا جوانی مودب، معقول، متدین و مقید به اصول اسلامی‌ و از طرفداران سرسخت انقلاب بود. پیکر مطهر شهید در روستای طراز ناهید به خاک سپرده شد.


وصیت نامه:
بسم الله الرحمن الرحیم
اینجانب رضا درخشان گواهی می‌نمایم که یکصد و بیست و چهار هزار پیغمبر و دوازده امام(ع) و چهارده معصوم(ع)، توحید، نبوت، معاد، عدل، امامت و الجنه الحق و النار الحق و المیزان الحق و القبر الحق ... .
وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ.
اَشهدُ انْ لا اِلهَ الا الله وََأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ هست. ثابت نمودن خون شهدای اسلام است از اول اسلام تا آخر. خدایا رضایم به رضای خودت. خدا ما را بیامرز. گناهان ما را ببخش، بیامرز رفتگان ما را. بیامرز ما را، مدیون خون شهدا مگذار.
و با امید به این که شما خواهران و مادر و پدر و براداران از من راضی بوده و من را ببخشید که برادر و فرزند خوبی برای شما نبودم. من از اینجا توصیه می‌کنم که مرا در بهشت زهرا دفن کنید چون می‌خواهم من هم در جمع شهدا به زیارت امام حسین(ع) سرور شهیدان و امامان(ع) و پیامبران دیگر برسم.
خداحافظ همگی شما
خواهشی که از مادرم دارم که هرگز گریه نکند. چون شهادت مایه پیروزی و خوشرویی و افتخار کردن است. همیشه پشتیبان امام باشید.
خدایا خدایا تا انقلاب مهدی(عج) خمینی را نگه‌دار.

رضا درخشان 1363/12/17.

 

منبع: اداره هنری، اسناد و انتشارات بنیاد شهید و امور ایثارگران استان مرکزی

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده