یکی از دوستان خلبان «شهید اکبر بیگدلی» می‌گوید: گاهی اوقات می‌شد که او روزهای متوالی را در پرواز بسر می‌برد و یکبار به مدت 17 روز در قاره‌های مختلف جهان پرواز می‌کرد.

 

به گزارش نوید شاهد زنجان، شهید اکبر بیگدلی دوم خرداد ۱۳۳۹، در زنجان چشم به جهان گشود. پدرش عزت الله و مادرش، مرضیه نام داشت. دکترا را در رشته الکترونیک هوایی درس خواند. استاد خلبان بود. سال ۱۳۶۰ ازدواج کرد و صاحب دو پسر و یک دختر شد. سی‌ام بهمن ۱۳۸۱، در کرمان بر اثر سانحه هوایی شهید شد. مزار او در بهشت زهرای تهران(س) واقع است.

 

سرتیپ پاسدار حسین علایی که از دوستان نزدیک این شهید بزرگوار بود در این‌باره می گوید:

 

سانحه دلخراش هوایی در ارتفاعات اطراف فرودگاه کرمان، حادثه غم انگیزی بود که در آن جمع کثیری از پاسداران باصفا جان عزیز خود را از دست دادند. در میان سرنشینان والای هواپیمای ساقط شده شماری از برجستگان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی نیز حضور داشتند که یکی از آنان سردار سرتیپ پاسدار خلبان جناب آقای اکبر بیگدلی از کارآمدترین خلبان‌های نیروی هوایی سپاه بود که با بیش از هفت هزار ساعت پروازی با انواع هواپیماهای نظامی و غیرنظامی از خلبانان با تجربه کشور محسوب می شد.

او هم با هواپیماهای غربی از جمله هواپیماهای بوئینگ 727 در شرکت هواپیمائی جمهوری اسلامی ایران (هما) و هم با هواپیماهای شرقی از جمله هواپیماهای ایلوشین پرواز می کرد و معلم خلبان INSTRUCTOR PILOT این هواپیما بود و بسیاری از پروازهای بین المللی را نیز انجام می داد.

او با هواپیماهای مختلف به اروپا، آسیا، آفریقا و سایر نقاط دنیا پرواز کرده بود و تنها بیش از دو هزار ساعت سابقه پرواز با هواپیمای ایلوشین داشت.

گاهی اوقات می شد که او روزهای متوالی را در پرواز بسر می برد و یکبار به مدت 17 روز درقاره های مختلف جهان پرواز کرد.

سردار بیگدلی که یک استاد خلبان بود با کسب مدرک ATPL (مدرک خلبانی پروازهای حمل و نقل بین المللی) از سازمان هواپیمایی کشوری به عنوان معلم خلبان Flight designator هواپیما محسوب می شد و مجاز بود بر اعمال پروازی سایر خلبانها و صلاحیت آنان نظارت و توانایی و صلاحیت پروازی آنها را مورد ارزیابی قرار دهد .

او از جمله چهره هایی بود که می توان گفت جزء شکل دهندگان نیروی هوایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به شمار می آمد و پایگاه قدر سپاه را در فرودگاه مهرآباد فعال کرد و برای چند سال معاون عملیات نیروی هوایی سپاه بود .

در حدود 20 سال پیش که آتش سوزی در فرودگاه مهرآباد موجب توقف پروازها به آن شد او اولین کسی بود که با هواپیمای سپاه ، پرواز دوباره از این فرودگاه را آغاز کرد و عملاً بازگشایی فرودگاه را در حالیکه با برج مراقب سیار هدایت می شد، اعلام کرد . حاج اکبر بیگدلی خلبان معتمد سازمان هواپیمایی کشوری بود و مدارک پروازی بسیاری از هواپیماهای سسنا ، توربو کماندور ، فالکن ، بوئینگ 737 ، ایلوشن 76 ، آنتونف و توپولف 154 را اخذ نمود و شاگرد اول هواپیمای تایپ 737 بود . او بسیار باهوش و مورد قبول بسیاری از هوانوردان بود .

وی بیش از هزار ساعت به عنوان خلبان "هما" پرواز کرده بود و در شرکت آسمان هم پرواز می کرد . از هیچ صحنه خطری رویگردان نبود . در شرایط سخت، کمک های انسانی جمهوری اسلامی ایران را به مردم مظلوم افغانستان می رساند .

علاوه بر اینها او تنها یک خلبان نبود شم فنی بالایی داشت و به سیستم هواپیما نیز وارد بود و به کار صنعت هوایی هم بسیار علاقه مند بود . سردار خلبان بیگدلی علاوه بر کار پرواز، از بنیانگذاران برخی طرح های صنعتی هوایی در سپاه بود . او در صنایع فجر ، هواپیمایی دونفره به نام هواپیمای فجر ساخت و خود با آن پرواز کرد .

او شروع کننده صنایع RPV و کامپوزیت در صنایع هوایی بود و ساخت هواپیمای "سپاه -68" را در صنایع سپاه آغاز کرد . – این هواپیما هم اکنون به عنوان یک هواپیمای آموزشی مورد بهره برداری نیروهای مسلح می باشد او در واقع هم صنعت گر بود و هم خلبان ، صنعت شناس قابلی بود که درک خوبی از مفاهیم صنعت هوایی داشت و اخیراً همکاری خود را با سازمان صنایع هوایی نیروهای مسلح آغاز کرده بود .

وی دارای نظرات کارشناسی سودمندی در این حوزه بود بطوری که وقتی در جلسات مربوط به هواپیماهای بدون سرنشین دیدگاههای خود را ابراز می کرد به عنوان نظریات یک کارشناس برجسته از آن استقبال به عمل می آمد .

در مدت کوتاهی که ایشان با سازمان صنایع هوایی همکاری می کرد به عنوان فردی متخصص و متواضع شناخته می شد . سعی می کرد با تمام همکاران خود رابطه رفاقت و دوستی برقرار کند . فردی مهربان ، دلسوز متدین و آراسته به آداب و اخلاق حسنه اسلامی بود . علاوه بر اینکه خود در میدانهای دفاع مقدس حضور فعالی داشت برادر همسرش نیز جزء شهداء گرانقدر جنگ تحمیلی است . او عاشق و مرید حضرت امام خمینی (ره) و نسبت به ولی امر مسلمین خاضع بود .

در اتاق کارش هیچگاه به روی کسی بسته نبود . هر کس می توانست به راحتی به وی مراجعه کند و راه حل مشکل خود را از او بخواهد . او پول شخصی خود را – بدون آنکه کسی بداند – در صندوقی در محل کار خود گذاشته بود و به نیازمندان وام پرداخت می کرد . او یک انسان وارسته و یک بسیجی پاک دل بود و خود به بعضی از دوستانش گفته بود که من بالاخره در هواپیما از دنیا می روم . چون عاشق پرواز بود و در رختخواب نمرد ، زیرا مردن در صحنه جهاد را بر مرگ در بستر ترجیح می داد .

خداوند آن یار سفر کرده را با اولیاء خود محشور و توفیق جبران خسارت بزرگ از دست رفتن انسانهای ارزشمند و پرتلاش را عنایت فرماید .

 

 

 

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده