فرازی از وصیت نامه شهید علیرضا مرتضوی؛
نوید شاهد - شهید علیرضا مرتضوی با بصیرت و نگرشی آکنده از مردانگی و غیرت زیست و زندگی آزادمرد بزرگ تاریخ، امام حسین (ع) را الگوی خود قرار داد. این شهید والامقام در وصیت نامه خود در مورد آزادگی و مردانگی با ذکر کلامی از سرور آزادگان عالم نوشته است: «إنی لا أری الموت إلاّ سعادةً ولا الحیاةَ مع الظالمین إلا برما، من مرگ را جز سعادت نمي بينم و زندگي با ستمگران را جز ننگ و بدبختي نمي دانم».

زندگي با ستمگران را جز ننگ و بدبختي نمي دانم

به گزارش نوید شاهد خراسان رضوی، شهید علیرضا مرتضوی، در روز پنجم دی ماه سال 1342 در شهرستان مشهد به دنیا آمد. پدرش "محمد مرتضوی"، کارگر بود و مادرش "شهربانو رجبی" نام داشت. او تا پایان دوره ابتدایی تحصیل کرده بود و نجار بود. علیرضا مرتضوی در سال‌ 1364 ازدواج کرد و از این ازدواج فرخنده صاحب یک فرزند دختر شد.

در دوران دفاع مقدس از سوی بسیج در جبهه های نبرد حق علیه دشمن متخاصم بعثی حضور یافت. علیرضا مرتضوی پس از رشادت ها و دلاوری های بسیار در روز بیست و چهارم خرداد ماه سال 1367، در منطقه ماووت ‌کشور عراق به شهادت رسید و پیکر او در همان منطقه بر جا ماند.

 شهید علیرضا مرتضوی با بصیرت و نگرشی آکنده از مردانگی و غیرت زیست و زندگی آزادمرد بزرگ تاریخ، امام حسین (ع) را الگوی خود قرار داد. این شهید والامقام در وصیت نامه خود در مورد آزادگی و مردانگی با ذکر کلامی از سرور آزادگان عالم نوشته است: «إنی لا أری الموت إلاّ سعادةً ولا الحیاةَ مع الظالمین إلا برما، من مرگ را جز سعادت نمي بينم و زندگي با ستمگران را جز ننگ و بدبختي نمي دانم».

متن وصیت نامه شهید علیرضا مرتضوی به شرح ذیل می باشد:



بسم الله الرحمن الرحيم
 
اِنَّ اللهَ اشتَري مِنَ المُؤمِنينَ اموالهُم وَ اَنفُسَهُم بِاَنَّ لَهُم الجَنَّه.

بدرستيكه خدا مي خرد اموال و جان‌هاي مومنين را به اينكه به آن‌ها بهشت را بدهد.

با سلام فراوان نثار ارواح انبياء و اولياء خدا و با درود بر بندگان مخلص و مجاهدان في سبيل الله و مرگ و نفرين بر دشمنان خدا، چه دشمناني كه [...] شمشيرهاشان بر دوستان خدا مي تازد و دوستان خدا را به قتل مي رسانند و چه كساني كه بر دوستان خدا ظلم مي كنند؛ چه با دستشان و چه با زبان هاشان؛ و چه كساني كه مي شنوند و مي بينند كه دوستان خدا را كشتند و به آنها ظلم مي كنند؛ [...]

من با خون خود گواهي مي دهم كه اين انقلاب و قيام مانند قيام امام حسين (ع) است؛ در زمان ما كه تمامي قيام بر مبناي قرآن و رهبريش مانند امام حسين (ع) برای دين مبارزه مي كند و فرياد مي زند «هل من ناصر ينصرني» راه خدا، راه امام حسين(ع)، راه ابراهيم(ع) و راه خميني(قدس سره) گرفتاري دارد و خلاصه شهادت دارد! و خلاصه شهادت دارد و فيضي عظيم نيز دارد؛ و ضمناً با آن خصوصيات طرفدار هم كم دارد! در حالي كه خدا انسان را مي خواند كه نترسيد... قيام كنيد... صبر نمائيد... ظاهراً گوارا نيست! لكن باطن امر مي فرمايد كه خير است... سعادت ابدي است... حيات و زندگي طيب است... و اكثر مردم ظاهراً امر را بر خلاف دستور خدا مي گيرند و باطن امر را رها مي كنند به اين علت در صحنه قيام و جهاد في سبيل الله حاضر نمي شوند و در دنيا و آخرت زيان و ضرر خواهند نمود. من براي اجابت امر رهبرم و اسلام عزيز در اين راه گام نهاده ام به اميد اينكه مقداري از مسئوليت و تكليف عظيم را كه بر دوش خود احساس مي كنم انجام دهم و خداوند قبول نمايد.

إنی لا أری الموت إلاّ سعادةً ولا الحیاةَ مع الظالمین إلا برما

من مرگ را جز سعادت نمي بينم و زندگي با ستمگران را جز ننگ و بدبختي نمي دانم.

روز جمعه تاريخ ۶۷/۳/۶ است.


مرتضوي        
  ۶۷/۳/۶        

 



برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده