بازخوانی 24 ترور پس از پیروزی انقلاب اسلامی
نوید شاهد: سیدمحمدجواد قربی؛ بررسی تاریخ تحولات سیاسی و اجتماعی ایران به ویژه بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، نشان می‌دهد دشمنان این مرز و بوم برای رسیدن به اهداف و مقاصد خویش همواره به سمت و سوی حذف فیزیکی شخصیت‌های انقلابی، ایجاد رعب و وحشت در جامعه، تخریب اماکن حساس دولتی و... گام نهاده‌اند و این موضوع بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و در دهه شصت نیز به اوج خود رسید.
دشمنان سعی داشتن تا از طریق ترور، ایران را از مسیر رشد و پیشرفت متوالی دور سازند اما عملکرد جمهوری اسلامی در دهه‌های اخیر نشان می‌دهد که این اقدامات ترورسیتی تاثیر چندانی بر روند پیشرفت ملی و مذهبی ایرانیان نداشته است. در این نوشتار کوتاه به بررسی برخی از ترورهای مهم در ایران بعد از پیروزی انقلاب اسلامی می‌پردازیم.
1- ترور محمدولی قرنی
محمدولي قرني، تا تاريخ 23 بهمن 1357 مسئوليت رياست ستاد كل ارتش اسلامي را برعهده داشت و عضو شوراي انقلاب اسلامي بود، اما ماموريت وي به عنوان رياست ستاد كل ارتش تنها 43 روز طول كشيد. او سرانجام در تاريخ 3 ارديبهشت 58 توسط گروهک فرقان ترور شد.
در همان سال 57 منافقين، فدائيان خلق و برخی گروه‌های دیگر در موضع جبهه دموكراتيك و به اصطلاح ملي در راستاي مواضع مشترك در خصوص ارتش اظهارنظر مي‌كردند. پس ارايه اظهارنظرات گوناگون ديگر در خصوص ارتش، سرلشكر قرني رييس ستاد كل ارتش در مصاحبه‌اي اظهارداشت كه اگر ارتش را به هر وسيله تضعيف كنند استقلال ملي و تماميت ارضي كشور به خطر مي‌افتد.
این قاطعيت در جايگاه ستاد ارتش خشم ضد انقلاب را برانگيخت تا وی سرانجام روز دوشنبه، سوم اردیبهشت 1358 در منزلش توسط گروه فرقان ترور شد. وی بلافاصله به بیمارستان مهر انتقال یافت و یک تیم پزشکی از ارتش نیز به بیمارستان اعزام شد تا در جریان درمان او کمک کنند اما معالجات مؤثر واقع نشد و او به شهادت رسید.
2- ترور آیتالله مرتضی مطهری
آیتالله مرتضی مطهری از چهره‌های برجسته انقلابی و رئیس شورای انقلاب، در حدود ساعت ۱۱ شب روز سه‌شنبه ۱۱ اردیبهشت ۱۳۵۸ هدف گلوله یکی از افراد گروهک فرقان قرار گرفت و پس از انتقال به بیمارستان طرفه در ۱۲ اردیبهشت ۱۳۵۸ به شهادت رسید.
دلايلي كه گروهک فرقان در رابطه با ترور شهید مطهری ذكر كرده‌اند، به اين شرح است: «وی اصطلاح "ماترياليسم منافق" را جعل كرده و در دين اسلام بدعت گذاشته است و از آن چماق تكفيري عليه بهترين فرزندان اسلام و قرآن ساخته است. ديگر اينكه نامبرده عضو شوراي انقلاب بوده و همچنين كتاب خدمات متقابل اسلام و ايران را نوشته است كه به منزله همكاري با رژيم طاغوتي است و مجازات تمام موارد اعدام است.»
3- ترور ناموفق هاشمی رفسنجانی
در شب 4 خرداد 58 حجت‌الاسلام هاشمی رفسنجانی در داخل منزلش توسط گروهک فرقان مورد اصابت گلوله قرار گرفت و ضاربین به سرعت گریختند. هاشمی بلافاصله در ساعت هشت و چهل و پنج دقیقه شب به بیمارستان شهدا منتقل شد. او از ناحیهٔ شکم قسمت بالا و راست مورد اصابت گلوله قرار گرفته بود.
روزنامه جمهوری اسلامی پس از این جریان، سوء قصد به حجت‌الاسلام هاشمی را «زنگ خطر مجددی به مسئولین امور» خواند و اعلام کرد که «از بدو موجودیت مبارزه مسلحانه را محکوم و غیرانسانی شناخته‌است و حادثه اخیر بار دیگر تأکیدی است برای شدت عمل در خلع سلاح افراد مشکوک و غیرمسئول.»
4- ترور حاج‌مهدی عراقی و فرزندش
براساس اعترافات اکبر گودرزی، رهبر گروهک فرقان، طرح ترور حاج‌مهدی عراقی از سوی وی و محمد متحدی مسئول نظامی مطرح شد. اکبر گودرزی در ارتباط با انگیزه ترور عراقی به همکاری او با نظام جمهوری اسلامی تاکید می‌کند.
به هر روی، گروهک فرقان در ۴ شهریور ۱۳۵۸، حاج مهدی عراقی و پسرش حسام عراقی را به شهادت رساندند. این اقدام، در خیابان زمرد، در ساعت ۷ صبح درست زمانی که آن دو عازم محل کار خود در مؤسسه کیهان بودند صورت گرفت. حاج‌مهدی عراقی مدیر مالی مؤسسه و حاج حسین مهدیان مدیر کل آن بود. تروریست‌های فرقان که سوار یک موتور هوندا بودند، به محض مشاهده خودروی حامل آنها از کمین‌گاه بیرون آمدند و سرنشینان بی‌دفاع را به رگبار اسلحه یوزی بستند. گلوله‌ای که به گردن حاج مهدی عراقی اصابت کرد، موجب شهادت سریع وی شد، ولی مردم دو مجروح دیگر را به بیمارستان ایران‌مهر قلهک انتقال دادند. اما حسام عراقی در بین راه شهید شد.
5- ترور دکتر محمد مفتح
کوشش‌های سیاسی استاد مفتح پس از انقلاب با شدتی بیشتر دنبال شد. وی علاوه بر عضویت در شورای انقلاب با درخواست دانشجویان دانشکده الهیات و بعد از مشورت با استاد مطهری سرپرست دانشکده الهیات شد و علاوه بر این سرپرستی کمیته منطقه ۴ تهران نیز بر عهده وی بود. از آنجایی که دشمنان انقلاب اسلامی، او را یکی از نظریه پردازان و حامیان اصلی انقلاب اسلامی میدانستند، سعی در ترور ش داشتند از همین رو دکتر مفتح در ساعت ۹ صبح روز سه‌شنبه ۲۷ آذر ۱۳۵۸ در حیاط خلوت دانشکده الهیات دانشگاه تهران با شلیک چند گلوله از سوی ضاربین -کمال یاسینی، عضو گروهک فرقان- به شدت زخمی شد و حدود ساعت ۲ بعدازظهر همان روز به شهادت رسید.
6- ترور آیتالله سید محمود قاضی طباطبایی
آیت الله قاضی طباطبایی همچنان که در تلاش‌های علمی کوشا بودند، در مبارزات سیاسی نیز شرکت فعالانه داشت. وی یکی از رهبران و پایه‌های نهضت اسلامی در آذربایجان بود که در جریان همین مبارزات دستگیر و در زندان قزل‌قلعه تهران زندانی شد و سپس به بافق کرمان تبعید شد.
آیتالله قاضی همچنین همیشه سدّ مستحکمی در مقابل خطوط انحرافی در جریانات ضد انقلابی بود و از اوان پیروزی انقلاب علیه جریانات منحرف و وابسته، نظیر خلق مسلمان افشاگری‌های لازم را می‌کرد. آیتالله قاضی طباطبایی بلافاصله بعد از پیروزی انقلاب از طرف امام به سمت امام جمعه تبریز منصوب شد و اولین نمازجمعه را در این شهر بزرگ برپا کرد. او سرانجام پس از اقامه نماز عید قربان در روز 10 آبان ۱۳۵۸ در راه بازگشت به منزل توسط گروهک فرقان ترور شد.
7- ترور نافرجام آیتالله خامنه ای
در 6 تیر 60، هنگامی که آیتالله خامنه‌ای در مسجد ابوذر تهران سخنرانی می‌کردند، گروهک فرقان اقدام به ترور ایشان کرد که باعث جراحت ایشان شد. در این ترور گروهک فرقان بمبی در ضبط‌صوتی که بر میز سخنرانی آیتالله خامنه‌ای در مسجد ابوذر تهران بود کار گذاشتند.
در شهریور 1360 محمد متحدی و مسعود تقی‌زاده دو تن از عوامل بمبگذاری مسجد ابوذر دستگیر شدند. "امیرمسعود تقی‌زاده" در اعترافاتش درباره نحوه ترور حضرت آیتالله خامنه‌ای در 6 تیر ۱۳6۰ در مسجد ابوذر می‌گوید: «طرح استفاده از ضبط صوت برای عملیات از قبل توسط مهدی [محمد متحدی] مطرح شده بود... من ظهر به مسجد [ابوذر] رفتم و دیدم كه یك نماز به امامت خود آیتالله خامنه‌ای خوانده و نماز بعدی را هم من شركت كردم و سپس وقتی ایشان برای سخنرانی به پشت میز بزرگی كه قرار داشت رفت٬ من بعد از یكی دو دقیقه ضبط را به كار انداخته و جلوی ایشان گذاشتم.»
8- انفجار دفتر حزب جمهوری اسلامی
در روز ۷ تیر ۱۳۶۰ آیتالله بهشتی، رییس وقت دیوان عالی کشور و بیش از ۷۰ نفر از مقامات و چهره‌های برجسته سیاسی از جمله چهار وزیر، چند معاون وزیر، ۲۷ نماینده مجلس و جمعی از اعضای حزب جمهوری اسلامی در جریان انفجار مقر اصلی این حزب به شهادت رسیدند. این حادثه شش روز پس از عزل بنی‌صدر از ریاست‌جمهوری صورت گرفت.
عامل انفجار دفتر مركزی حزب جمهوری اسلامی،محمدرضا كلاهی، از اعضای رده پائین سازمان منافقین بود. نفوذ كلاهی در تشكیلات حزب جمهوری با كمك "جواد قدیری"از اعضای قدیمی و مهم سازمان و نفوذی در كمیته انقلاب مستقر در اداره دوم ارتش صورت گرفته بود و در جریان انفجار دفتر حزب جمهوری نیز، جواد قدیری عامل انتقال‌دهنده بمب‌های ساخته‌شده از قسمت فنی سازمان منافقین به عوامل اجرایی و از جمله كلاهی بوده است. سه روز قبل از وقوع این حادثه، محمد جواد قدیری، به دوستان خود با اطمینان خبر داده بود که روز هفتم تیر کار یکسره خواهد شد.
روزنامه
کیهان روز 8 تیر در گزارشی نوشت: «حدود ساعت ۲۱ دیشب دو بمب بسیار قوی در محل دفتر
مرکزی حزب جمهوری اسلامی منفجر شد که بر اثر شدت انفجار قسمت‌هایی از ساختمان فروریخت
و موجب شهادت ده‌ها تن از مقامات مملکتی و نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی و چند
تن از وزرا گردید.»
9- ترور محمد کچویی
محمد کچوئی پیش از پیروزی انقلاب اسلامی از اعضای کمیته استقبال از امام خمینی و مسئول ستاد استقبال ناحیه ۱۰ تهران بود. وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی به دادستانی انقلاب تهران که در زندان قصر واقع بوده و ریاست آن با آقای هادوی بود می‌رود و از بهمن ۵۷ تا تیرماه ۵۸ در دادستانی مشغول فعالیت و محاکمه دستگیر شدگان رژیم قبل بود. وی در تیر سال ۵۸ به ریاست زندان اوین برگزیده می شود و بیش از ۲ سال اداره زندان اوین را بر عهده داشته است.
در ۸ تیر ماه ۱۳۶۰ و پس از انفجار دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی ، برخی از زندانیان وابسته به منافقین در زندان اوین دست به شورش می زنند که با واکنش شهید کچویی به عنوان مسئول زندان مواجه می‌شوند. در حوالی ظهر همان روز، که برخی از عوامل دادستانی انقلاب تهران همانند شهید اسدالله لاجوردی و آیتالله محمدی گیلانی و... مشغول استراحت و صرف ناهار در محوطه زندان اوین بودند یکی از اعضای نفوذی سازمان منافقین در میان پاسداران با نام سیدکاظم افجه‌ای هزاره‌ای تصمیم به ترور یک جا و دست جمعی اعضای دادستانی می‌گیرد که در این میان محمد کچویی تلاش می‌کند جلو این کار را گرفته و جان دیگر افراد حاضر در صحنه را نجات دهد. به همین دلیل وی در مقابل افجه‌ای قرار گرفته و از ناحیه کتف و سر مورد اصابت گلوله قرار می‌گیرد و به شهادت می‌رسد.
10-انفجار دفتر نخست‌وزیری
در روز ۸ شهریور ۱۳۶۰ محمدعلی رجایی رییس جمهوری و محمدجواد باهنر نخست وزیر وقت به همراه گروهی از اعضای هیات دولت در انفجار دفتر نخست وزیری به شهادت رسیدند. این واقعه درست دو ماه پس از آن رخ داد که آیتالله دکتر سیدمحمد بهشتی و اعضای حزب جمهوری اسلامی در انفجار دفتر این حزب ترور شده و به شهادت رسیده بودند.
نفوذ عامل منافقین، یعنی مسعود کشمیری كه در نهایت به شهادت رئیس جمهور و نخست‌وزیر ایران ختم شد می‌توانست خسارت‌های بسیار سنگین‌تری را به نظام نوپای جمهوری اسلامی تحمیل كند؛ براساس شواهد موجود، نفوذی سازمان منافقین درصدد ترور رهبر كبیر انقلاب نیز بود. چنانچه حجت‌الاسلام احمد خمینی نقل كرده است: «آن شخص كه با منافقین كار می‌كرد، یعنی كشمیری، بنا بود یك چمدان مواد منفجرا را بیاورد و در كنار حضرت امام بگذارد؛ در زمانی كه ریاست جمهور، رئیس مجلس و نخست‌وزیر و وزرا خدمت حضرت امام آمدند [از محل] سه راه بیت حضرت امام آمدند و گفتند آقای كشمیری با یك ساك هست كه در آن ساك وسایل و چیزهایی كه بناست یادداشت كنند قرار دارد؛ گفتم نه ما اجازه نمی‌دهیم. كشمیری از ترس اینكه نكند مسئله روشن شود به عنوان اعتراض همراه كیفش برگشت. همان كیف در نخست‌وزیری جلوی مرحوم رجایی و باهنر گذاشته شد و آنجا را منفجر كرد و این دو شهید بزرگوار را از دست ما گرفت.»
11-ترور آیتالله مدنی
اقدامات شهيد مدني در تثبيت اوضاع تبريز، مقابله با اقدامات سازمان مجاهدین خلق (منافقين) و نيز بني‌صدر و خنثي كردن توطئه‌هاي دشمنان كشور، كينه عميق دشمنان را موجب شده بود. به دليل اين بود كه آنان درصدد ترور و به شهادت رساندن وي برآمدند. منافقين روز 20 شهريور 1360 او را در محراب به شهادت رساندند. آيت‌الله مدني که در آن روز بعد از خطبه‌هاي نماز جمعه شروع به نماز خواندن كرد كه در آن لحظه يكي از حضار و نمازگزاران به وی نزديك شد. فرد مزبور مجيد نيكو نام داشت که از عوامل سازمان منافقین بود.
روزنامه جمهوري اسلامي در 21 شهريور 1360، ترور آيت الله مدني را اين گونه گزارش كرد: «مقارن ساعت 40 : 1 بعدازظهر، هنگامي كه آيت الله مدني بعد از اتمام نماز جمعه ايستاده بود و حجت الاسلام ميرزا نجف آقازاده ـ يكي از روحانيون تبريزـ مشغول سخنراني بود كه شخص ناشناس به منظور پرسش، به طرف آيت الله مدني رفته، در حالي كه تظاهر به آغوش گرفتن ايشان مي‌نمايد، وي را ترور مي‌كند. بنا به گفته شاهدان عيني در اين لحظه، دو انفجار متوالي هم روي مي‌دهد كه متعاقب آن شهيد مدني روي زمين مي‌افتد و چندين نفر هم مجروح مي‌شوند. ضارب نيز متلاشي مي‌شود. در اين حادثه، حدود بيست الي سي نفر مجروح شدند كه به بيمارستان هاي تبريز منتقل شدند.»
12-ترور سید عبدالکریم هاشمی نژاد
سید عبدالکریم هاشمي نژاد در سال 1353 و 1354 فعاليت‌هاي سياسي خود را به شكل علني و با بي‌پروايي خاصي دنبال كرد و به همين دليل به اتفاق آیتالله طبسي در مشهد دستگير شد. وي 2 سال در زندان بود و در اين مدت (اواخر سال 1355) با تفكرات انحرافي گروهك‌هايي چون مجاهدين خلق آشنا شد. ضمن اينكه آنها نيز به خوبي از تفكرات هاشمي‌نژاد اطلاع يافتند.
در كنار شناخت مجاهدين خلق از عمق تفكرات ديني، سياسي و اجتماعي آنچه باعث شد تا اين فرقه تروريستي دست به ترور وي بزند اين بود كه آنها به خوبي از نقش تاثيرگذار هاشمي نژاد در تداوم تحركات انقلابي و در كل تثبيت جريان انقلاب به خوبي آگاه بودند. در حقيقت اعضاء سازمان تروريستي مجاهدين خلق در ترور هاشمي نژاد مانند بسياري از ترورهاي سال 1360، شخصيت ها و مقاماتي را هدف خود قرار مي دادند كه پيش از اين در محيط هايي چون زندان با آنها آشنا شده بودند.
در حادثه صبحگاه 7 مهر 60 هنگامي كه حجت‌الاسلام هاشمي‌نژاد در حال بازگشت از كلاس پاسخگويي به سوالات، از پله‌هاي ساختمان حزب جمهوري اسلامي مشهد پايين مي آمد، يكي از اعضاء گروهك تروريستي مجاهدين خلق به نام هادي علوي كه قبلا در حزب رخنه كرده بود و پس از شناسايي اخراج شده بود، خود را به نزديك وی رسانيد و با قرار دادن نارنجك جنگي روي شكم او و انفجار آن، هاشمي نژاد را ترور كردد. در اثر انفجار اين نارنجك يكي از دست هاي تروريست قطع شد و يكي از نگهبانان حزب بنام محسن توكلي و يكي از شركت كنندگان در كلاس پاسخگويي به سوالات بنام عطا ظريف مجروح شدند.
13- ترور آیتالله سیدعبدالحسین دستغیب
در روز ۲۰ آذر ۱۳۶۰ آیتالله سیدعبدالحسین دستغیب، نماینده امام خمینی در فارس و امام جمعه وقت شیراز توسط منافقین ترور شد. تشکیلات منافقان زمان ترور را روز جمعه سیزده آبان تصویب کرد و برای این کار دختری به نام "گوهر ادب آواز" انتخاب شد. او به موجب مشکلات خانوادگی از کانون خانواده گریخته و در شیراز جذب تشکیلات منافقان شده بود. برنامه ترور روزِ سیزده آبان به طور ناگهانی به هم خورد و بخشی از تلاش گروه هدر رفت. اما آنان در پی فرصتی دیگر برآمده، نقشه یک ترور انتحاری را شکل دادند. روز جمعه بود و آیت‌اللّه دستغیب چون جمعه‌های قبل به سوی میعادگاه جمعه حرکت کرد. ناگهان در مسیر راه زنی از خانه ای خارج و به طرف وی آمد و چون معمولاً افراد در راه به او نامه می دادند آن زن توانست خیلی سریع خود را به وی برساند و در ساعت یازده و بیست و پنج دقیقه بود که انفجاری مهیب رخ داد و آیتالله دستغیب به شهادت رسید.
14-ترور آیتالله علی قدوسی
آیتالله قدوسی بعد از پیروزی انقلاب اسلامی هم در صحنه اجرایی فعالیت‌های انقلابی ظاهر شد و یکی از اعضای فعال کمیته استقبال از امام بود و به فرمان امام ماموریت پیدا کرد تا در دادگاه‌های انقلاب که در تهران تشکیل می‌شد حضور یافته و متصدی مقام قضاوت شود. پس از گذشت چند ماه از پیروزی انقلاب، دادگاه‌های انقلاب بی‌نظم و با مشکلات زیادی درگیر بود که این امر مسئولین را واداشت تا برای این وضعیت راه حلی بیابند. در همین حال بود که طی حکمی از سوی امام، قدوسی به سمت دادستانی کل کشور منصوب شد. آیتالله قدوسی سرانجام بعد از ۳۱ ماه حضور در سمت دادستانی انقلاب، در حالی که ۸ ماه از شهادت فرزندش محمدحسن در عملیات هویزه می‌گذشت، در جریان بمبگذاری در دادستانی انقلاب در چهارراه قصر تهران که بعد‌ها سازمان مجاهدین خلق (منافقین) مسئولیت آن را برعهده گرفت، ترور شد و به شهادت رسید.
بعد‌ها معلوم شد فردی نفوذی از کارمندان دادستانی دقایقی قبل
از انفجار زیر اتاق آیتالله قدوسی بمبی آتش‌زا تعبیه کرده و به سرعت از این مکان خارج
شده است. این چنین بود که در ساعت ۸:۴۰ روز شنبه ۱۴ شهریور ۱۳۶۰ انفجار مهیبی در زیر
دفتر آیتالله قدوسی رخ داد، به نحوی که دیوار پشت سر او جدا شده و او را از اتاقش
در طبقه دوم به کف حیاط دادستانی پرت کرد. آیتالله قدوسی که به شدت مجروح شده بود
ابتدا به بیمارستان ۵۰۱ ارتش و سپس به بیمارستان شهدا انتقال یافته و تحت عمل جراحی
قرار گرفت، اما وی در نهایت به دلیل خونریزی شدید مغزی به شهادت رسید.
15-ترور سیدحسن آیت
سید حسن آیت، پس از پیروزی انقلاب اسلامی علاوه بر کار تدریس، نمایندگی مردم نجف آباد را در مجلس خبرگان به عهده گرفت و با عضویت در هیات رییسه نقش اساسی در تصویب اصل ولایت فقیه ایفا کرد.
در مورد ترور شهید آیت، اتهام اصلی به سمت منافقین نشانه رفت و این گروه هم با سکوت خود، باکی از این که این ترور به دوش آنها نهاده شود، نداشتند. در عین حال، شهید آیت از جمله افرادی بود که از حادثه تروریستی 7 تیر 60، جان سالم به در برده بود و احتمالاً منافقین این موضوع را تاب نیاوردند و در اربعین شهدای هفتم تیر در 14 مرداد 60، او را به وصل سایر شهدا رساندند.
16-ترور آیت‌اللّه عطاءاللّه اشرفی اصفهانی
در ۲۳ مهر سال 61، آیتالله اشرفی اصفهانی در حالی که برای اقامه نماز جمعه آماده می‌شد، در مسجد جامع کرمانشاه توسط فردی به نام محمدحسین خداکرمی به شهادت رسید. بعد از این جنایت، نشریه مجاهد، ارگان سازمان مجاهدین خلق با برعهده گرفتن این عملیات، خداکرمی را به عنوان یکی از عوامل خود معرفی کرد.
17-ترور آیتالله محمد صدوقی
آیتالله صدوقی که از مبارزان دوران پهلوی بود، پس از پیروزی
انقلاب توسط امام خمینی به امامت جمعه یزد منصوب شد. وی به دلیل تاثیرگذاری فراوان
در جریان انقلاب، به شدت مورد خشم دشمنان انقلاب قرار داشت و چند بار نیز مورد سوء
قصد قرار گرفت. سرانجام در ماه مبارک رمضان مصادف با یازدهم تیرماه سال 1361 بعد از
نماز جمعه، مورد حمله انتحاری منافقین قرار گرفت. عامل ترور شخصی به نام "محمدرضا
ابراهیم‌زاده" بود.
18-ترور ناموفق آیتالله واعظ طبسی
در 29 بهمن 1361، دو تن از اعضای گروهك منافقین در فاصله دو خطبه نماز جمعه مشهد تلاش كردند تا آیتالله واعظ طبسی را ترور كنند اما این عملیات آنان توسط اعضای سپاه پاسداران خنثی شد. این دو تن به نام‌های بابایی و میرنژاد با هوشیاری سپاه در انجام عملیات ترور ناكام ماندند.
آیتالله طبسی در خصوص ترورها و سوءقصدها نسبت خودش بیان می‌کنند:
«سه مرتبه تصمیم گرفته بودند مرا به آن هدف و ایده‌ای که در آرزوی آن هستیم یعنی شهادت
برسانند اولین بار بمبی را در جلدی به عنوان نهج البلاغه کار گذاشته بودند و قرار بود
زمانی که ما در جمع پاسداران هستیم به دست بنده برسد و قضیه تمام شود که خدا مکر آنان
را نقش بر آب کرد. بار دوم تصمیم داشتند از مواد منفجره استفاده کنند این بار لحظه‌ای
که این منافق به من نزدیک می‌شد در فاصله دو قدمی متوجه شدم و این را از الطاف خدا
می‌دانم که مقدر کرده بود چند روزی دیگر توفیق خدمتگزاری در این جهان را داشته باشیم.
آن چه که نظرم را جلب می‌کرد ، خدا بود و من در آن لحظات حساس توجه به الطاف و عنایت
خدا داشتم، در یک ثانیه اگر سیم برق مطابق هدف پیش‌بینی شده با بنده اصطکاک پیدا می‌کرد
، که آتش آن اصطکاک را هم برخی دیده بودند مسئله تمام بود...»
19-ترور اسدالله لاجوردی
اسدالله لاجوردی پس از خاتمه پرونده فرقان و پیشگیری از ادامه ترورها توسط این گروهک، مسئولیت دادستانی انقلاب تهران را در طول سال‌های 60 تا 63 برعهده گرفت. لاجوردی با توجه خاص به اهداف منافقان که روی احساسات جوانان سرمایه‌گذاری کرده بودند، مردم را متوجه ایده‌های التقاطی و ضد فطری سازمان منافقین می‌کرد. گروهک‌ها که با رفتار اسلامی و مقتدرانه او مجال هیچگونه فعالیتی نداشتند، با فشارهای بسیار زیادی که از سوی باند مهدی هاشمی و از طریق منتظری وارد ساختند، برای برکناریش می‌کوشیدند.
در طول سال‌های پس از انقلاب اسلامی، منافقین بارها کمر به ترور و قتل او بستند ولی در هر بار ناکام بودند تا این که در اول شهریور 1377 شهید لاجوردی توسط علی اصغر غضنفرنژاد و علی اکبر اکبری از اعضای گروهک منافقین مورد سوء قصد قرار گرفت و به شهادت رسید.
20-ترور علی صیاد شیرازی
علی صیاد شیرازی در سازماندهی نیروهای انقلابی ارتش نقش بسزایی داشت و پس از پیروزی انقلاب، در بحبوحه غائله سال ۱۳۵۸ ضد انقلاب در کردستان، به فرماندهی عملیات شمال غرب کشور برگزیده شد و در پاکسازی کردستان به همراه شهید دکتر چمران نقش مهمی ایفا کرد. صیاد شیرازی در تیر ۱۳۶۵ با پيشنهاد آيت‌الله خامنه‌اى و به فرمان امام به عضویت شورای عالی دفاع منصوب شد و در ۱۸ اردیبهشت ۱۳۶۶ به درجه سرتیپی ارتقاء یافت. در مهر ۱۳۶۸، بنا به درخواست رئیس ستاد کل نیروهای مسلح، و با موافقت و حکم فرماندهی کل قوا به سمت معاونت بازرسی ستاد کل نیروهای مسلح منصوب شد.
در نهایت صیاد شیرازی در بامداد ۲۱ فروردین ۱۳۷۸ به وسیله عوامل مسلح سازمان مجاهدین خلق (منافقین) در پوشش رفتگر، مقابل درب منزل مسکونی‌اش واقع در تهران و در برابر دیدگان فرزندش ترور شد و به شهادت رسید.
21-ترور دانشمندان هسته‌ای
علاوه بر افرادی که در فوق نام آنان ذکر شد، بسیاری از دانشمندان هسته‌ای نیز هدف ترور دشمنان نظام قرار گرفتند که در ادامه به برخی از آنها اشاره میشود.
شهید مسعود علی‌محمدی در صبح روز 22 دی ماه 1388 در اثر انفجار بمبی که در موتورسیکلت جاسازی شده بود و به فاصله یک متر از درب ورودی منزل وی به یک درخت بسته شده بود، در قیطریه تهران، به شهادت رسید.
دکتر مجید شهریاری صبح روز دوشنبه 8 آذر ماه 89 در بلوار ارتش، مورد سوء قصد قرار گرفت و به مقام شهادت نائل آمد.
شهید رضایی‌نژاد در تاریخ اول مرداد 1390 توسط سرویس جاسوسی رژیم صهیونیستی (موساد) به شهادت رسید.
شهید مصطفی احمدی روشن در 21 دی 1390 پس از خروج از منزل در ساعت ۸:۳۰ صبح توسط یک موتورسیکلت سوار با چسباندن یک بمب مغناطیسی در خیابان گل نبی تهران، ترور شد.
چند روز پس از ترور دانشمندان هسته‌اي كشورمان، منافقين به مشاركت در شناسايي اين دو دانشمند هسته‌اي اعتراف كرده و نوشتند، نقش شهرياري و عباسي، در پروژه اتمي جمهوري اسلامي، پيش از اين، بارها از سوی ما افشا شده است. اسناد زير نشان مي‌دهد دانشمندان شهيد دكتر شهرياري و دكتر عباسي از سوي منافقين در معرض شناسايي و ترور قرار گرفته‌اند.
سند اول؛ در تاريخ 30 آبان سال 1386 سايت شبكه تلويزيوني فاكس نيوز مقاله‌اي به قلم يكي از سركردگان منافقين منتشر کرد كه در اين مقاله آمده است: «متخصص اتمي عالي‌رتبه محسن فخري زاده و فريدون عباسي، برنامه تحقيقاتي اتمي نظام را در دانشگاه موسوم به امام حسين اداره مي‌كنند.»
سند دوم؛ در تاريخ 12 آذر همان سال سايت منافقين در گفت‌وگو با يكي از عوامل خود اعلام كرد: «دانشگاه امام حسين(ع) يك مركز تحقيقاتي و پشتيباني هسته‌اي است كه برخي از فعاليت‌هاي انجام شده در آن به قرار زير است: 1- با استفاده از يك دستگاه ژنراتور نوترون، آزمايش‌هايي درباره پرتاب نوترون با قدرت بالا زيرنظر "فريدون عباسي" صورت گرفته است...» در اين نوشته همچنان به سوابق تحصيلي و آدرس محل كار دكتر عباسي اشاره كاملي شده است.
اما با وجود این ترورها علیه ارزش‌ها، نهادها و شخصیت‌های انقلابی، از دهه 60 تاکنون، جمهوری اسلامی همواره در مسیر خود استوار ایستاده است و حذف فیزیکی شخصیت‌های انقلابی توسط منافقان و ایادی استکبار مانع نشده است تا ایران به سمت اهداف خود گام برندارد. تجربه تلخ این ترورها در این آب و خاک، نشان از مقاومت مردم ایران در برابر تهدیدات درونی و بیرونی دشمنان دارد تا جایی که مردم همواره در برابر گروه های منافق ایستادگی کرده اند.
انتهای پیام/
منبع: مرکز اسناد انقلاب اسلامی
