شهیدی که با کامیون قسطی برای خدمت به جبهه رهسپار شد
نوید شاهد البرز: تو را می ستایم، نه به خاطر پاسداشت غرور ملی که از یک وجب از این خاک مقدس نگذشتی تا آن را به تاراج برند، نه به خاطر آنکه از تمام بظاهر خوشی ها گذشتی ، کلاس و دانشگاه ، بازار و اداره ، زمین و زمان و همه و همه را رهاکردی برای ادای دین .
فقط و تنها فقط به خاطر آن تو را می ستایم که بر سر آرمانت باقی ماندی و لحظه ای از راه رفته باز نگشتی ، تو را می ستایم که بر سر عهد و پیمانت با ولی خویش راست قامتانه ایستادی و لبیک گفتی به هل من ناصر پیر جماران و لحظه ای قد خمود نکردی و سرمشق شدی برای کوفیان و همه کوفی صفتان از حال تا همیشه تا یاد بگیرند که چگونه باید مشق عشق کرد در دفتر ولایت .
تو را می ستایم به قدر تک تک ثانیه هایی که فرزندان این مرز پر گهر در امنیت و آرامش ، در صحت و سلامت ، رشد کردند و بالیدند ، افتخار آفریدند و جاودانه شدند .
تو را می ستایم ای برادر و خواهر رزمنده و بسیجی ام ، تو را می ستایم و به احترام تو ، تمام قد می ایستم .
"شهيد قدرت الله خليلي" فرزند احمد به تاريخ بيست و يكم فروردين ماه سال 1327 در "روستاي شش جوان فريدن" از توابع نجف آباد اصفهان ديده به دنيا گشود. وي پس از سپري نمودن دوران كودكي به علت عدم امكانات تحصيلي در روستا موفق به تحصيل نشد و تا سن 20سالگي را در همان روستا سپري نمود كه در سال 1350 طبق سنت پيامبر با دختري مؤمنه ازدواج نمود كه حاصل اين ازدواج، 9فرزند (5دختر و 4پسر) مي باشد. وي از ازدواج در سال 47 به شهرستان نجف آباد مهاجرت نموده و از طريق رانندگي ماشين كمپرسي شركت ذوب آهن اصفهان امورات خود را مي گذراند كه درسال 1362 يك دستگاه ماشين كمپرسي به نرخ دولتي به صورت اقساط به وي تحويل و آزادانه كار مي كردند كه ايشان در سال 1365 به عضويت بسيج در آمده و از طريق بسيج نجف آباد به جبهه هاي جنگ حق عليه باطل اعزام گرديد كه پس از شركت در عمليات والفجر هشت در فاو مجروح و بعد به بيمارستان شهيد نمازي شيراز منتقل شد و در بيمارستان در تاريخ شانزدهم فروردین 1365 به درجه رفيع شهادت نائل گشت. ايشان قبل از شهادت چند مرتبه از طريق بسيج به جبهه اعزام شد كه در آخرين اعزام به شهادت رسید .شهید قدرت الله خلیلی با اینکه پدر نه فرزند بود ، عشق و دلنگرانیهای پدرانه او را وادار نکرد که از وظیفه خود در مقابل وطن وایمان و ولی لحظه ای درنگ کند .بایستد که اگر می ایستاد کسی بر او خرده نمی گرفت. چه جوانمردانی را از کف دادیم که نسل امروز در آرامش وآسایش در سرزمین مادر قد بکشند وبه کشورشان و پدرانی چون شما ببالند.
*تو کجایی پدرم
*آنقَدَر حسرت دیدار تو دارم که نگو
*بسکه دلتنگ تو ام ،از سر شب تا حالا
*آنقَدَر بوسه به تصویر تو دادم که نگو
*جانِ من حرف بزن
*امر بفرما پدرم
*آنقَدَر گوش به فرمان تو هستم که نگو
*کوچه پس کوچه ی این شهر پر از تنهاییست
*آنقَدَر بی تو در این شهر غریبم که نگو
*پدر ای یاد تو آرامش من
*امشب از کوچه ی دلتنگیِ من میگُذری
فقط امشب از كوچه ي دلتنگي من عبور كن...