تکبیر

تا که تسکين بدهد غربت دلگيرش را

«بی زره آمده از بس که شجاعت دارد»

و نياورده در اين معرکه شمشيرش را

روی دستان پدر خوب رجزخوانی کرد

و شنيدند همه سرخی تکبيرش را

در کمين است کمان­داری و زانو زده است

جمع کرده همه قوت و تدبيرش را

حلق اصغر، دل مادر، جگر خون خدا

او نشانده­ست به هر سه شعب تيرش را

دشمنش گفت: چه آيد ز علی اصغر؟

همه ديدند ولی قدرت تأثيرش را

منبع: چشمه آیینه، گزیده شعر کنگره ایثار / به کوشش داریوش ذوالفقاری، معاونت فرهنگی و امور اجتماعی بنیاد شهید و امور ایثارگران، انتشارات مهر تابان 1395.