اسیری که با شکنجه های وحشیانه کافران شهید شد؛ شهید رضا قلعه ای

 نوید شاهد آذربایجان غربی: پاسدار شهید رضا قلعه اي، سال 1319 متولد شد و با همت تمام به امرار معاش خانواده کمک کرد و کار نقاشی را برای خود انتخاب کرد. جوانمردی مبارز در دوران انقلاب و پاسداری شجاع بعد از انقلاب بود که در كميته ها فعاليت می کرد تا اینکه در مبارزة سخت بين ضد انقلابيون و سربازان اسلام در بیست و نهم تیر سال 58 در جنگ نابرابر در قريه حصار خرابه در جاده ارومیه – سرو با اصابت گلوله اي زخمي شده و به دست دژخيمان حزب كومله و دمكرات اسير و زير شكنجه هاي وحشيانه و مهلك كافران و ضدانقلابيون به درجه رفيع شهادت نائل می آید.

در يكي از شب هاي تاريك و سرد زمستان سال 1319 پسري از امت مهدي چشم به جهان گشود. جهاني كه در ظلم و استبداد ستمگران غوطه مي خورد و غافل از جور ظالمان هر شب، شمعي دنياي تاريك جهالت را نوراني مي ساخت. شمع جمع اسلام و غيرت و مردانگي رضا ناميده شد.

شهيد رضا قلعه اي در خانواده اي غني از تعاليم مذهبي و مملو از نور الوهيت پا به عرصة جواني گذاشت و با لمس و احساس تمامي بدبختي هاي جامعه و ظلم حاكم، به خاطر تنگدستي، محروم از درس و مدرسه شد ولي او كه تشنه آموختن بود از تعليمات فرايض ديني غافل نشد. با پشتكاري و همت و عرق جبين سخت مشغول كار شد و مايحتاج زندگي خانواده را فراهم مي كرد. پس از سعي و تلاش در حرف مختلف و سفر به شهرهاي دور و نزديك، شغل نقاشي را برگزيد تا شايد رنگ جهل و ناداني را بزدايد و نقاب از چهره مستمندان برداشته و مردم محروم و ستمديده را آگاه سازد.

با ازدواج كه نعمت نبوي است، اطاعت خود را از فرمايشات پيامبر اكرم(ص) و قرآن مبين به اثبات رسانيد. ثمره اين وصلت پاك و شرعي در سن25 سالگي دو غنچه شكفته در فضاي روحاني و رباني به نامهاي ناهيد و علي است.

علي كه وارث بر حق رضاست نمونه بارزي از تمامي صفات پدر خويش است و در علي است كه مي توان رضا را يافت.

مبارزات رضا بر عليه جور حاكم با اتحاد مسلمين ايران و رهبري امام خميني (رضوان ا... ) به اوج خود رسيد و در پيروزي انقلاب اسلامي و شكست طاغوتيان مي توان از غيرت و جوانمردي و شهامت رضا تمجيد و تقدير نمود.

پاسداري و حراست از انقلاب و اسلام شعاري بود كه در رگهاي پاسدار اسلام، رضا مي جوشيد و با فعاليت در كميته ها و نگهباني از ناموس مسلمين در مبارزة سخت بين ضد انقلابيون و سربازان اسلام در بیست و نهم تیر سال 58 در جنگ نابرابر در قريه حصار خرابه در جاده ارومیه – سرو با اصابت گلوله اي به ناحيه پا زخمي شد و به دست دژخيمان حزب كومله و دمكرات اسير شد.

دشمن انقلاب كه حتي از سايه پاسداران لرزه بر اندامشان مي نشست، از پيكر مجروح و ناتوان رضا وحشت عجيبي بر جمع آنان حاكم شده بود.

 غيورمرد اسلام و پاسدار انقلاب و ايران در آخرين لحظات زندگي دنيوي از مبارزه و تبليغ اسلام دريغ نداشت كه به ياد حسين(ع) و عمار و ياسر زير شكنجه هاي وحشيانه و مهلك كافران و ضدانقلابيون به درجه رفيع شهادت نائل گشت و به آرزوي قلبي خود كه همانا شهادت و رسيدن به زندگي اخروي و پيوستن به جمع حسينيان بود رسيد.

 پيكر پاكش در جايگاه ابدي در باغ رضوان اروميه به خاك سپرده شد.

روحش شاد و يادش گرامي باد.

منبع: اداره اسناد، هنری و انتشارات بنیاد شهید آذربایجان غربی