رمان رویای تبت یکی از آثار فریبا وفی از جمله نویسندگان دهه هفتاد است که در آن روزمرگی سه زن در دو نسل و با سه هویت متفاوت روایت می‌شود

نویسنده
مریم حسینی
دانشیار دانشگاه الزهرا

چکیده

رمان رویای تبت یکی از آثار فریبا وفی از جمله نویسندگان دهه هفتاد است که در آن روزمرگی سه زن در دو نسل و با سه هویت متفاوت روایت می‌شود. نظریه پردازان جامعه شناسی که به تحلیل آثار ادبی پرداخته‌اند از رویکردهای مختلفی در تحلیل متن سود جسته‌اند. یکی از انواع مهمترین نظریه‌های جامعه شناسی نظریه کنش متقابل نمادین است. در حالی که یک نظریه پرداز کنش متقابل نمادین به این توجه دارد که آدم‌ها چگونه تصویری از خود خلق می‌کنند و با آن به گفت و گو می‌پردازند، گافمن به این قضیه می‌پرداخت که چگونه جامعه انسان‌ها را به ارائه‌ی تصویر معینی از خودشان وا می‌دارد. اروینگ گافمن (1982- 1922) از جمله جامعه شناسانی است که به تحلیل روابط میان افراد در زندگی روزانه می‌پردازد. وی برای این منظور از استعاره‌های نمایشی بهره می‌گیرد.
در این پژوهش ضمن بیان نظریه‌های گافمن به بررسی رمان بر پایه‌ی نظریات وی می‌پردازیم. براساس الگوی گافمن در تحلیل رمان رؤیای تبت می‌توان گفت، شخصیت‌های زن این رمان برای پنهان کردن داغ عشقی ممنوع تلاش می‌کنند، اما نمی‌توانند در اجرای روی صحنه، موفق عمل کنند.
بریده کتاب

یک روز از سرِ بی کاری به بچه های کلاس گفتم انشایی بنویسند با این عنوان که «فقر بهتر است یا عطر؟»  قافیه ساختن از سرگرمی هایم بود. چند نفری از بچه ها نوشتند «فقر». از بین علم و ثروت همیشه علم را انتخاب می کردند. نوشته بودند که «فقر» خوب است چون چشم و گوش آدم را باز می کند و او را بیدار نگه می دارد ولی عطر، آدم را بیهوش و مدهوش می کند. عادت کرده بودند مجیز فقر را بگویند چون نصیب شان شده بود. فقط یکی از بچه ها نوشته بود «عطر». انشایش را هنوز هم دارم. جالب بود. نوشته بود «عطر حس های آدم را بیدار می کند که فقر آن ها را خاموش کرده است»...

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده